kimseye söyleme

guillaume canet' nin 2006'da beyaz perdeye uyarladığı, fransız yapımı bir filmdir. eser sahibi (bkz: harlan coben)’dir. kolay kolay kitap uyarlamalarını beyaz perdede beğenmeyen biriyim ve buna rağmen oldukça başarılı bulduğum, kitaba son derece bağlı bir filmdir. kitabı okurken hayalimde canlandırdığım hemen hemen her sahne tahayyüllerimle örtüştü diyebilirim. izlerken gerçekten keyif aldım.

françois cluzet, marie-josée croze, andré dussollier’in rol aldığı bu filmde; (bkz: doktor alexandre beck) çok sevdiği ve yerini dolduramadığı eşini (bkz: margot beck) 8 yıl önce bir seri katilin elinden çıkan bir cinayete kurban vermiştir. doktor beck’in eşinin öldürüldüğü yerde aynı şekilde öldürülen başka bir kadın cesedi bulunmasıyla dosya tekrar açılarak soruşturma başlatılır. 8 yıl sonra gerçekleşen bu olayla beraber doktor beck’e bir mail gelir, ve bu maille birlikte izlerken nefesinizi tutacağınız muhteşem bir kovalamaca başlar.

filmin olay örgüsü, kurgu ve planlarını ben çok sevdim.yukarıda da belirttiğim gibi en önemli şey kitaba sadık kalınmasıydı. bu yüzden sinefili tüm yazar dostlarıma tavsiye edebileceğim izlenebilecek bir filmdir.

ayrıca bu filmin; ‘cesar ödülleri’ olarak bilinen fransa’nın oscar’ı sayılan törende ‘en iyi erkek oyuncu’ ve ‘en iyi yönetmen’ ödülleri dahil, toplam dört ödül aldığını da belirtmeliyim.

bir gizem fransız filmi. filmin sonuna kadar gizem gerilim merak sürüyor. insanların film arşivinde kesinlikle olması gereken filmlerden birisi.
karısı öldürülen bir adamın bu cinayeti çözme çabası anlatılıyor.

muhteşem bir film. inanılmaz iyi bir kurgusu var. bol şaşırtma, sürpriz. hatta biraz abartmışlar entrikaları ama bu, film için bozucu bir özellik değil bence. biraz ispanyol filmi contratiempo gibi ama burada sürpriz üzerine sürpriz var; contratiempo'da majör bir "sürpriz" vardı burada ise şaşırtmaca manyağı oluyoruz.

oyunculuklar da çok iyi ve acayip iyi aksiyon sahneleri de içeriyor yapım. hele başrol oyuncusunun polislerden kaçma sahnesi (çok uzun bir sahne) beni tek kelimeyle büyüledi. ayrıca fransa'nın suça meyilli göçmen kökenli nüfusunun da gerçekçi biçimde yansıtıldığını düşünüyorum filmde.

bol aksiyonlu suç/gizem/gerilim filmlerini sevenler bu yapıtı boş geçmesin.

8.5/10

çok uzun süredir afişine bakarak yargıladığım ve izlemediğim bu güzel filmi dün gece saatlerinde izledim. tadı öylesine damağımda kaldı ki, bitirdiğim zaman kız arkadaşıma "bu film beni fena çarptı..." diye mesaj gönderdim. bu filmden biraz bahsedeceğim sizlere, hayır spoiler yok.

margot ve alexandre harika bir çift, çocukluklarından bu yana gittikleri bir göl kıyısı var. o göl kıyısı onlar için çok özel bir yer... yine bir gün o göl kıyısına gittikleri vakit ufak bir tartışma yaşıyorlar ve margot "ben köpeği birazcık gezdireceğim..." diyerek alexandre abimizin yanından ayırlıyor, hemen ardından bir çığlık duyuluyor ve bam! ne olduğunu bile anlayamadan birisi gelip alexandre abimizi bayıltıyor ve sekiz yıl sonraya uyanıyoruz. margot ablamız orayı mesken edinmiş bir seri katil tarafından yıllar önce öldürülmüş, alexandre ise göle düşerek hayatta kalmış vaziyette. korkunç bir özlemle bizi sarmalıyor alexandre abimiz, 8 yıl sonra margot'nun ölü bulunduğu yerde 2 ceset daha bulunuyor ve gözler bu seri katile çevriliyor. seri katilin ise kuvvetle reddettiği bir şey var... margot ve son bulunan 2 cesedi kesinlikle kendisinin öldürmediğini söylüyor, hal böyle olunca soruşturma tekrar açılıyor ve gizem ardına gizem bizleri iki eliyle adeta sarmalıyor.

belirtmek isterim ki film harika bir harlan coben romanı uyarlaması. bir romanı filme uyarlamak bence en ama en zor işlerden birisi, zira grange romanlarını filmlere uyarladıkları vakit ne kadar kopuk ve kötü işlediklerini çok iyi biliyoruz... bu film öyle değil işte, bir roman uyarlaması olduğunu inanın her dakika anlayabiliyoruz... senaryo öyle iyi kaleme alınmış ki, her geçen dakika çıtanın yükselmesinden çok memnun oldum. filmde bir dakika dahi sıkılacağımız bir yer söz konusu değil, kaldı ki film 130 dakika, az bi süre de değil bu...

sinematografi olarak beni mest etti, vallahi mest oldum (bunu mustafa sandal gibi söyledim.) o kadar güzel sahne geçişleri, kamera lensleri ve renkler kullanılmış ve öylesine güzel kır manzaraları eşlik etmiş ki bunlara, inanın kendimi bazı sahnelere bakmaktan alıkoyamadım.

7.5 puanı fazlasıyla hak eden, hatta benim 8.1 verdiğim bir yapıt oldu bu...

içinde gavatlık barındırmayan nadir fransız filmlerindendir. yarım saat fazlalılığı var. sahne sahne bakıldığında gerçekten hoş 1 film ama bütüne bakıldığında gereksiz uzun diye düşünüyordum. dün gece can sıkıntısından heat'in üzerine bi de bunu yapıştırdım tekrar; hala aynı düşünüyormuşum.. bunu izleyip de sıkıntıdan kendini tokatlamak istemeyen ya medyadır ya da emniyet. kırmızı şort giyiyodur

kimseye söylem adıyla vizyon görmüş harlan coben'in aynı adalı romanından uyarlanmış fransız polisiyesidir. 2006 yılında çevrilmiş olup yönetmeni guillaume canet ve başrolde françois cluzet çok iyi oynamıştır.

bir kitaptan uyarlama film. şimdi detaylı yazmayacağım bir ara detaylı tanım yaparım.

önce kitabını okumuştum daha sonra kitabın hatrına filme baktım ve film kitaba göre çok eksik geldi bana. önemli detayları filme koymamışlardı gibi geldi bana ve üstün körü bir anlatımla geçmişti film açıkçası kitabı çok daha iyiydi. filmini izlediyseniz kitabını mutlaka okuyun derim çünkü kitapta her şey inanılmaz detaylı. tabii film her detayı aktaramaz orası ayrı konu ama önümli detaylar eksik olunca insan eksiklik hissediyor. filmi de kötü değil izlenebilir fakat ben yine de kitaptan yanayım imkanı olanlar kitabı okusun. bir ara belki tekrar okur ve izlerim. iyi seyirler.