kimseyle görüşmemenin dayanılmaz rahatlığı

kimseyi düşünmek gibi bir mecburiyetiniz, vazifeniz olmadığında hissedebileceğiniz hafifliktir. uçan balon gibi hissedersiniz kendinizi.
saatlerce bir duvara bakabilme şansına sahip olabilirsiniz. halının üzerinde ters takla bile atabilirsiniz. teleteksten tarihte bugün sayfasını bulur bir şeyler bile okursunuz.

mesela sevgiliniz mi var, beni gerekli şeyler için ara diyebilir misiniz? mümkün mü?
alacağınız cevap muhtemelen şu olur, nasıl? nasıl yani? neye göre gerekli? ne kadar gerekli?
gerekli derken?
yani gerekmedikçe arama..
ama ben seni gerekli olduğu için arıyorum zaten. bence gerekli. senin ne yaptığını bilmek hakkım, benim ne yaptığımla ilgilenmiyor musun?

niye gerekli olsun ki? niye ilgileneyim sürekli? hiçbir b.k yapmıyoruz işte. zırt pırt beni rahatsız etme. sabah günaydın, öğlen nasılsın, akşam seni seviyorum, gece iyi geceler mucuk diye mesaj at yeter... arada sırada buluşuruz. işte o kadar.
oldu bitti ya.

hem büyük rahatlık ama uzun vadede kafayı yemenize sebep olabilir, dikkatli olmak lazım.

ben o kadar da rahat hissetmiyorum, bazen yalnızlık bir yerlerime batıyor sonra birkaç görüşme yaptıktan sonra yaptığıma pişman olup yine yalnızlığıma gömülüyorum dedirten başlık.

rekorumun 15 gün olduğu durum. bir süre sonra konuşmayı unutmak gibi bir yan etkisi mevcut. bu süreden sonra konuşmak, kelimeleri bir araya getirmek gerçekten zor oluyor; yıllarca hep iletişim halinde olmanıza rağmen, bu kısa sürede iletişim kurmayı bile unutuyorsunuz.

kendileriyle zaman geçirmeyi sevenler için inanın iyi bir şey. kalkarsınız, kahvaltınızı hazırlarsınız, tv.den bir film açarsınız, oyun oynar, kitap okursunuz. canınız sıkılmaz bir de. kafanızı şişiren yoktur.

bir de kendinizi anlamanıza yardımcı olur. gün içinde dış uyarıcılardan dolayı, durup , nefes alıp, ben kimim, ne istiyorum diye bile soramayız kendimize. zihne ayrılacak zamanı çalanlar olur hep.

asosyal miyim? kimine göre evet, bana göre hayır. herkesin özel alanı ve özel zamanı olması taraftarıyım sadece.

hem de ne rahatlık ya genclestim resmen.

hayat tek başına çekilmiyor. insan yanına anlaşabileceği arkadaş istiyor. yani başında konuşabilecek birinin olması veli nimettir. şuan koca evde tek başıma pc ye bakıyorum. bir taraftan da yazıyorum. koca ev dediğime bakmayın siz 63 m2 ev ama tek olunca büyük gibi geliyor insana. insana insan lazım. insana yoldaş lazım....