sorumlusu olmadığın olaylardan doğan vicdan rahatlığı

keyiften takla attıran rahatlıktır. olaylardan ve durumdan şikayetçi olanlara bakıp ben böyle olması için en küçük bir katkı sağlamadım aksine olmaması gerektiği düşüncesindeydim ama siz çoğunluk olduğunuz için sizin dediğiniz oldu. şikayet etme hakkına sahip değilsiniz. üzüldüğüm tek nokta bu olayların etkileyeceği ama böyle olmaması için çaba harcamış kurunun yanındaki yaşlar.

asıl ondan sorumlu olmadığı için vicdan azabı duymalı insan.

kendi bencilliğinden utanmalı.

evet yoksa yaşayamazdık.
sorumlu olmadığım şeylerdende sorumluluk duymak ağır olurdu.

haklı rahatlıktır. insanlar her şeyi tüketmek için yaşıyor günümüzde, tükettiklerine düşman olmalarını izleyin.

karşı taraf o kadar sorumsuz ki ben sorumlusu olmadığım halde sorumlu hissediyorum.

olması gerekendir çünkü insanoğlunun enerjisi, sınırlıdır ve insan, sorumluluğu dışındaki şeylere ne kadar fazla odaklanırsa, sorumluluğu dahilindeki şeyler için o kadar az enerjisi kalır.

bir de sorumlusu olmadığın ama sorumlu sanıldığın olayların anlamsız vicdan azabı vardır.

(bkz: ömer uçar)

kafam yandı. zaten sorumlusu değilsem bana ne.
ha şu var. hangi kötü kendisinin kötü olduğunu düşünür. kendine göre haklıdır hep. hep başkaları suçludur. kötü olan kişi kendi içinde vicdanında ahlakında düşüncelerinde kendi yaptıklarını makul bir zemine oturtur. başkalarını suçlar. hep yanlış başkadır .
biz de var öyle tipler. adam bildiğin saf kötülük yemin ediyorum. düzgün duran kuşu öldürüyor..geçen paylaşım yapmış. dünya kötülere kalmaz. kötülükle bir yere gidilmez .
yalan dünya falan.

insana kötü de olsa mutluluk hissi verir. buradaki birçok yazarsa olan vicdan rahatlığı bende de var. 20 yıl boyunca bir kere bile akepeye oy vermedim. vicdanım rahat.