kırmızı bir gül müydü elimde solan

yakın bir zamanda keşfettiğim ve şöylemeli dinleyebileceğiniz, lan ben nereden bulaştım buna dedirten, dertsiz insanı dert sahibi etme potansiyeli yüksek türküdür. bende çok enteresan hisler bıraktı. umarım size keyifli hissettirir. sözleri de kondurayım şöyle.

kırmızı bir gül müydü elinde solan
nafile dolanma dünyada murad almak yalan
meyil verme yar diye bir ahdına vefasıza
dem-i devranı gider, gam kederdir geri kalan

deli bir poyraz eser de savurur dallarını
döker yapraklarını koparır goncalarını
eğilmeyen başın bir gün düşer omuzlarına
gün biter eskitemen morun ile allarını


yari yaralanır, yari sararmış yaresini
yari yar olmayan bulamaz derdin çaresini
bülbül gül için eylermiş feryat ile figanı
gül görmezmiş bülbülün göz yaşının katresini

şu sözlerin “aşkına” bakın dostlar;

bülbül gül için eylermiş feryat ile figanı
gül görmezmiş bülbülün,
göz yaşının katresini….

yari, yar olmayan
bulamaz derdin çaresini…

(bkz: vay ki ne vay)

kırmızı bir gül müydü elinde solan,
nafile dolanma dünyada,
murad almak yalan…
meyil verme yar diye bir ahdına vefasıza
dem-i devranı gider,
gam kederdir geri kalan…

sazlı sözlü versiyonu da pek güzeldir;


yahu yazman / söylemen böyle şeyler! minnoş kalbimiz parça pinçik oluyor. kalbimiz yap/boza benzedi ü’len! biz zar zor bir araya getiriyoruz, şarkılar dağıtıyor.

öyle işte.

"meyil verme yâr diye bir ahdına vefasıza
demi devranı gider gam kederdir geri kalan"

*

gecede ve dahi gün içinde, son baharda, sonbaharda, ilk baharda, ilkbaharda, nisanda ve dahi kışkırtıcı mayıs ayında dinlenmesi yasaklanması gereken türkü.

yari, yar olmayan
bulamaz derdin çaresini…

hadi ben neyse de, insanlara yazık..