sosyal muhtar yazar profili

bağlama - erdal erzincan

hayatınızın altı, üstünden daha iyi olabilir. güneş batıyorsa, ertesi gün doğacağını bilirsiniz. dertler sıkıntılar da öyle. hangisi geçmedi ki?

"kız istemeye gittiler bugün kanka"
2 hafta sonra da düğün davetiyesini gördüm zaten

"sen kesin akp lisindir"

kahve değilde çay içerken başıma gelmiş, ancak boğazımdan geçerken farkettiğim durumdur.

(bkz: migren krizi)

yâri yâr olanın, yâr sarar yarasını.
yâri yâr olmayanın felek dürter anasını.

türkçüler zaten alevidir sevgili sözlük. arap asimilesiyle siyasal islamı kabul edip araplaşma yolunda adeta koşan sünnilere rağmen, yüzyıllardır hatta bin yıllardır öz türk benliğini asla kaybetmemiş, kültürünü hep yaşatmıştır aleviler. anadolu coğrafyasında islamiyetin yayılmasında çok büyük katkıları olmuş âlimlere bakıldığında alevi bektaşi ocak ve tarikatlarından olduklarını kolaylıkla görürsünüz. kendi kültürünü araplara allah karşılığı satmamış bir millet varsa, onlar alevilerdir.

tuğçe kazaz olduğumu öğrendiğim testtir. militarist ulusçu liberal bir sosyalistmişim

sizden önce evlenen arkadaşlarınız, artık arkadaşınız değilmiş.

yaptığım bir paylaşım yüzünden uşak valisinin beni dava ettiği platformdur. ne yazdım, ne dedim, kime dedim, niye dedim inanın ben de bilmiyorum. 'aç kapıyı kardeşim aras kargo' lafını duymanıza sebep olabilen bir sosyal medya aracıdır. akıllandık mı? hayır. avukatlar ulaşabilir.

'bu düğünün fotoğraf sanatçısı siz misiniz'
iltifat olduğuna emin değilim ama çocukları kenara kaçırıp, zorla fotoğraflarını çekip, anasına babasına 20 lira itelediğim sırada söylendiği için epey bi hoş oldu

net yoldaştır. yoldaş olmasından mütevellit yarı yolda bırakmayacağı etkisi yaratır. 'hadi şunu yapalım' diyince 'neden' diye sormayacak bir his uyandırıyor

yemek, sigara, sağlık, para

devletsiz millet ney?

domuzlar boynunu çeviremediği gibi, baykuşlar neredeyse 360 derece çevirebilir.

duvarlar iyi bakıyorlar bana evdeyken
senden iyi olmasınlar, iyiler senden
göstermek gibi olmasın şuranda bişey, ha kolunmuş
övünmek gibi olmasın beni annem doğurmuş..

çaylaklık sürem 3 saat falandı. tek anım bu

(bkz: atiye dizisinden akılda kalanlar)

4 yıldır yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen en yakın arkadaşımla, birgün imalı bakış bile atmadan sürdürdüğüm arkadaşlık ilişkisidir. arkadaş, dost kavramını cinsiyet açısından değerlendirmiyoruz çünkü. beraber kuaföre de gidiyoruz berbere de, çay ocağına da gidiyoruz elit bi cafeye de. böyle şeyleri çok derin düşünmemek gerekiyor.

edit: çenemin bağına dedirtecek bir olay yaşamam sonrası, arkadaşımla yollarımızı ayırdık. kadın ve erkek cidden ateş ve barutmuş. en azından birisi için o ilişki yalnızca arkadaşlık ilişkisinin ötesinde oluyormuş deneyimlemiş oldum. böylesine yakın bir dostluğu kaybetmiş olmanın ötesinde, dostumu kaybetmenin acısını da yaşıyorum. cidden yemişim aşk acısını, bu çok farklı birşey. onun benim kadar üzüldüğünü düşünmüyorum. çok daha fazla şey yazardım ama uzatmak istemedim sevgili sözlük. samimiyetinizi yanlış anlayacak insanlardan uzak durmanızı öneririm.