kıskanç biri değilmiş gibi davranmak

kıskanç biri olmaktan daha zordur.

lakin bunu kanıksayınca gamsız bir pezoya dönüşüyorsun o yüzden tadında bırakmak en iyisi.

hele ben kıskanç değilim yha diyip ilerleyen zamanlarda tam bir manyağa dönen biri varsa karşıda ayakların totona vura vura kaç

başarılan ama yoran şey.

bir erkek arkadaşım terk etmişti beni bir kıskançlık mevzusu nedeniyle. sonra tekrar barıştık ve ben aklımı başıma almaya karar verdim o günden sonra. yine belli ediyorum tabii sevdiğim insanı kimseyle paylaşamayacağımı, aldatılmaya asla tahammülümün olmadığını. fakat kendimi çok çok daha fazla frenleyebiliyorum artık.

yalnız tabii adam sürekli damarınıza basmıyorsa işiniz çok daha kolay oluyor. size saygısı olan kişi de zaten kaçak göçek, şüpheli hareketler yapmıyor.

offf bu cok zordur. allah sahit, yapi olarak cok sakin, kuzu gibi bir insanim. ama su nahlet gelesice kiskancligi tetikleyecek bir duruma taniklik ettigim anda icimden manyak otesi bir insan musveddesi cikiyor demem mumkun.
lotr’u izleyenler bilir; hani galadriel’in tasın icerisinde guc yuzuguyle sinanip degistigi bir hali vardir, ha iste aynen bende o hale evriliyorum. tabii ki o hal icinde de hem mevcut durumu kontrol etmeye calisir, hem kendimi kontrol etmeye calisir, bunlar yetmezmis gibi hem de durumu hic onemsemiyor-musum gibi davranmaya calisirim. kendini kontrol etmesi bir kenara gercekten hicbir sey yokmus rahatligina burunmek, o kizgin halin arkasina sakin-miş maskesi takmak cok zor sozluk.

tatlis minnos halden, cadiya cevirtenler utansin bizi daha ne diyeyim?

karşı cinsle gereğinden fazla muhatap olmuyorsa niye kıskanç olayım ki değilim yani. ha oldu da aştı sınırı yine kıskanç olmam çünkü artık hayatımda değildir:) her halükarda kıskanç değilim.

ben değilim arkadaşım. sinirlenmem bile. karşımdaki beni uyuttugunu zannederken, tozumu bile bulamaz.

davranamam dalağını sökerim çucuk