olman gereken yerde değilmiş gibi hissetmek

bir yerlerde olmaktan ele almalıyız önce, iyi ya da kötü ancak bir yerde varlığını sürdürebiliyor olmak lazım ki insan olduğu yerde değilmiş gibi hissedebilsin, bu tanım ve başlık da buradan ortaya çıkmakta.

işe girdim gireli 2-3 aydır içinde bulunduğum duygu.

bana her yer trabzon. yani her yerde böyle hissediyorum.

hüseyin altın gibi oldum sabah sabah, boşa sancı çekmiş anam niye doğdum? kafasıyla geziyorum.
olmam gereken yerde değilim benim olmam gereken yer kara toprak.

ay yine rahat duramam.

-bu ne ya hiç olmuş mu?
-ne ya sus bi rabbin kimd...
-olmamış.
-ne ya?
-abi bu ne 2004'te bitti bu saç modeli.
-yakışıyor... yakışmıyor mu?
-yok sen bi' düzelttir gel. ben buradayım sıkıntı yok.

anlaşılacağına emin olduğun yerlerde anlaşılmadığını anladığın yerde..

bağ kurduğunu düşünürken, bağın olmadığını fark ettiğin anlarda mesela…

olmam gereken yerde değilim zaten öğretmen olayım diyorum 29 kişi veriyorlar sınava az kalmış adam akıllı çalış 29 a gir diyorlar da öyle mi oluyor bu kadar kolay mı hemen her şeyi kabullenmek, hocalar bile bu sene temel atın diğer seneler deneyin diyorlar ben artık sadece sınavlara odaklanıp bir şeyleri kaçırmak istemiyorum ama öğretmen olmayı da çok istiyorum her şeyi dile dökemiyorum içim kabardı artık ama ben yoruldum

passengers filmindeki şu sahneyi hatırlatan başlık.

“nerede olmak istediğine çok fazla kafa yorarsan bulunduğun yerin tasını çıkarmayı unutursun.”

www.instagram.com/p/CDHawJa...

ne pahasına olursa olsun, oradan uzaklaşmayı gerektirir. bu his yanıltıcı olmaz;
ama maalesef bazı zorunluluklar ve sorumluluklar insanın kendisine doğru atacağı bu adımın önüne geçebilir.

az kaldı, çok az kaldı... zorlu olacak ama benim olacak...

sabır ya rahim...

tam da şu an hissettiğim duygu. şu an yatağımda mışıl mışıl uyuyor olabilirdim. olmadı bugün ya! bugünü iptal edin, alın burdan bugünü.