kitap gibi konuşmak

bazen birine hayran olmanıza bazen de susmasını ummanıza neden olandır. nitekim kitapların da insanlar gibi dolusu, boşu, akıcısı, sıkıcısı var. bu durumda herkesin kitap gibi konuştuğunu söylemek mümkün. soru işareti oluşturan kısım, kişilerin ne tür bir kitap olarak konuşmayı tercih ettiğidir.

bir hiç ukdesidir.

neyzen tevfik gibi konuştuğumdan karşı cinsten alamadığım ifade. itfaiyenin hortumu dedim çok şey mi dedim.(bkz: swh)

konuşurken ettiği bir kelime peşinde binlerce kelime gizliyormuş gibi hissettiren insanların yaptığı konuşmadır.

yazdığım tanımı tekrar okumaya cesaretim yok, zira çok saçma oldu. yine de derdimi anlatabildiğimi düşünüyorum.* nerede ve ne zaman denk gelirsem geleyim hep imrenmişimdir böyle insanlara. kafamda "ulan ne güzel konuşuyor, kafasının içinde kelimeler dans ediyor gibi, bir insan kendini nasıl bu kadar geliştirebilir?" gibi düşünceler eşliğinde dinlerim. konuşmanın sonuna kadar da hayranlığım bir gram eksilmez.