klasik şarkıcıların ergenlik şarkıcılığına indirgenmesi
başlık "bill buttlicker" tarafından 27.12.2023 16:31 tarihinde açılmıştır.
1.
klasik denebilecek düzeyde şarkıcıların çıkıp popüler oldukları dönemin ergenleri tarafından dinlenmesi sonucu daha sonra o kişiler tarafından ergenlik dönemi şarkıcısı olarak nitelendirilmesi yanılgısıdır.
önce bu klasik müzisyenlerden neyi kastettiğimi belirteyim: klasik müzikle uğraşan müzisyenlerden bahsetmiyorum. herhangi bir türde müzik eserleri ortaya koymuş ve bu eserlerle bir döneme sert damga vurup sonrasındaki on yıllara da büyük bir popülerlikle damga vurmaya devam eden müzisyenler. bu müzisyenler çoğunlukla kendi ölüm tarihlerinden sonra doğan kişiler tarafından bile dinlenebilir, ayrıca ardından gelen çok sayıda ünlü veya ünsüz müzisyen bu şarkıcıların eserlerini örnek alır, yeniden söyler vs. bazı örnekler vereyim:
türkiye'de:
barış manço, sezen aksu, zeki müren, müslüm gürses... diye gidebilecek çok sayıda örnek var.
yurtdışında:
the police, queen, the beatles, the cranberries, soda stereo, maroon v, shakira...
bu listeye bakarken çoğu insan bazı isimlerin gerçek bir klasik olduğunu, bazılarının ise kendilerine sadece ergenliklerini hatırlattığını düşünebilir. işte bahsettiğim durum burada ortaya çıkıyor: bizlerin klasik bir gözle baktığı the police yada the beatles bir zamanlar bizden 30, 40, 50 yaş büyük insanların ergenlik şarkılarıydı. ama zamanla iz bırakarak ve ölümsüz müziklerini yeni nesillere aktararak tarihe geçtiler.
pek çoğumuzun ergenliğinde etkin rol oynayan emre aydın, gripin, duman gibi isimler bile 21. yüzyılının başındaki melankolik rock alanında ileride birer klasik olarak görünecektir, ama ergenliği 2000'lere denk gelen kişiler bu ismi hep ergenlik dönemi şarkıcısı gibi hatırlayacaktır. aynı şekilde doğrudan günümüzde yer alan mabel matiz'in de benzer etkiler bırakacağını düşünüyorum.
önce bu klasik müzisyenlerden neyi kastettiğimi belirteyim: klasik müzikle uğraşan müzisyenlerden bahsetmiyorum. herhangi bir türde müzik eserleri ortaya koymuş ve bu eserlerle bir döneme sert damga vurup sonrasındaki on yıllara da büyük bir popülerlikle damga vurmaya devam eden müzisyenler. bu müzisyenler çoğunlukla kendi ölüm tarihlerinden sonra doğan kişiler tarafından bile dinlenebilir, ayrıca ardından gelen çok sayıda ünlü veya ünsüz müzisyen bu şarkıcıların eserlerini örnek alır, yeniden söyler vs. bazı örnekler vereyim:
türkiye'de:
barış manço, sezen aksu, zeki müren, müslüm gürses... diye gidebilecek çok sayıda örnek var.
yurtdışında:
the police, queen, the beatles, the cranberries, soda stereo, maroon v, shakira...
bu listeye bakarken çoğu insan bazı isimlerin gerçek bir klasik olduğunu, bazılarının ise kendilerine sadece ergenliklerini hatırlattığını düşünebilir. işte bahsettiğim durum burada ortaya çıkıyor: bizlerin klasik bir gözle baktığı the police yada the beatles bir zamanlar bizden 30, 40, 50 yaş büyük insanların ergenlik şarkılarıydı. ama zamanla iz bırakarak ve ölümsüz müziklerini yeni nesillere aktararak tarihe geçtiler.
pek çoğumuzun ergenliğinde etkin rol oynayan emre aydın, gripin, duman gibi isimler bile 21. yüzyılının başındaki melankolik rock alanında ileride birer klasik olarak görünecektir, ama ergenliği 2000'lere denk gelen kişiler bu ismi hep ergenlik dönemi şarkıcısı gibi hatırlayacaktır. aynı şekilde doğrudan günümüzde yer alan mabel matiz'in de benzer etkiler bırakacağını düşünüyorum.
devamını gör...