koca bir yazı denize girmeden geçirmek

dramatik ve sağlıksız bir durum. böyle bir yazı izleyen kıştan da çok bir şey ummayın. nedeni çoğu örnekte yalnızlık ve sınırlı gelirdir. bari arada havuza gidilerek avunulabilir.

denize girmeyeli çok oldu. bir ara gireyim bari.

herhalde bi 8 yılı devirdim ben denize girmeden ya. bir de izmir'de yaşıyordum büyük bölümünde. deniz çok sıradan bir şey haline gelmişti benim için. görmeyi, etrafında bulunmayı severim ama yüzmek vesaire bana göre şeyler değil sanırım. sıkılıyorum. bir de yazları benim için boş vakit bulup bir şeylerle uğraşma fırsatı anlamını taşıyor. bu yaz epey okudum, gezdim bir de bıçak yapmayı öğrendim(birkaç aya katana yapacağım). eylül'de bir girebilirim belki. değişiklik olsun. şimdi sıcaktır...

yılın 9 ayı denize giren biri olarak, benim asla yapamayacağım eylemdir.
denizsiz olmaz.
her şeysiz olabilir (yaşamsal şeyler hariç) ama onsuz olmaz.

deniz sevmeyen bir insandır belki de. normaldir.

sözlükte tamamen büyük harflerle yazılabilseydi keşke çünkü 1 aydır bunu için ağlıyorum. deniz istiyorum ben artık biri üzerime tuzlu su atsın lütfen.

resmen denizin içinde oturuyorum, şu ana kadar 2 kere girdim. yaşlandıkça zevkler değişiyor...
şu an elimde bira, hatunları izlemekten daha zevkli bir şey yok.

mümkünatsız eylem. akdenizin tuzu salatalık turşusuna çeviriyor beni her yaz.

en sevdiğim yaz aktivitesi. tatile giderim suya girmem, denize giderim denize girmem. hemen yakınında bir bardır, meyhane, bir yerler bulurum en kötü şey zlong filan, +gelseneeee, -geliyorum geliyorum

he bekleyin gelirim.

kum, afedersiniz olmayacak yerlerime kaçıyor, ben narin tenli hassas bir insanım, kum-tuzlu su-güneş üçlüsü beni kuduza çeviriyor, sevmiyorum.

diğer yaz ayına kadar insanın içinde ukde kalıyor.

son zamanlarda ortaya çıkan deniz yaratıkları önemli bir sebeptir.

onu bunu bilmem de, elinin altında, masana komşu bir deniz olacak.. girmen şart değil.. hele de rakı keyfinde.. kızarmış koskoca bir güneş.. ardından üç beş yakamoz efenim.. olacak masanda yav..

mecburi eylem. malum bu kıtlıkta cebimize iki harçlık girsin diye milletin ağız kokusunu çekiyor bir çoğumuz.

çocukken yaz aylarının neredeyse tamamını yazlıkta geçirirdik. gün boyu sahilden çıkmaz, siyahi olana kadar yanardı masum bedenim.

büyüdükçe, daha az denize girer daha çok içerek, akşam da kordanda hatun avına çıkacağım için saç baş kombosu yapıp, kıyafet giyer içmeye gider oldum.

üni hayatı da bitip, iş yaşamına zıplayınca. bu denize girip çıkmalar minimal oldu. max 20 dakika suda kalıp, şezlonguma serinletecek bir içki açmaya gider oldum. kıyıya vuran dalga sesi, güneş gözlüğü, diri vücutlu turist hanımlar, eş dost muhabet derken zamanımı bu şekilde kullanmak daha hoşuma gider oldu.

gelinen son noktada ise max 1 arkadaşımla yaparım bu hadiseyi. insanlardan da kopar olduk.

bir sonraki aşamasında galiba dağ başındaki villada tek başıma kalırım.

onun da sonrası kıyamet. sısısıs

en son beş sene önce girmişimdir.

bu yaz akdeniz'e gitmek artık şart. evet.

sadece imkan olmamasıyla açıklanamayan psikolojik sebepleri de olabilen 27 yıldır içinde bulunduğum talihsizlikler serisinden sadece bir tanesi. bu laneti kırmayı planlıyorum. ama seneye... :)

sanki yazı yaşayamamış gibi hissettirir. üç tarafı denizlerle çevrili ülkemizde deniz tatili bir lüks maalesef.

herkes deniz kıyısında yaşamaz, herkes denize giremez, herkes deniz tatili yapamaz. yaz mevsimini denizsiz geçirenler çoktur ama daha fenası ve daha düşünülesi koca yazı dondurma yemeden geçirenler de vardır. yaşlı veya orta yaşlı kesimin ağzından " yaz geldi, geçti. bir ağız tadıyla dondurma yiyemedik. " diye işittiğim de oldu.

kafamı kaldırınca denizi görmem lazım. girmesem de olur sorun değil.