kolçak savaşı

otobüs yolculukları, sinema ve tiyatro, hatta kanepe, koltuk, sandalye varolduğundan beri var olan bir savaştır. kimse bilmez. ama herkes bu savaşı verir. ortak kolçağa kim önce dirseğini koyarsa kazanır. yoksa yandaki kişinin mısıra ya da kolaya uzanmasını bekleyeceksiniz.kolcağı ele geçirme gayreti kişiye orada bulunuş amacını unutturur. gerçek hayat bu işte

gerçek hayatta tadamadığımız birilerine üstün gelme duygusunu tatma imkanı veren muhteşem bir olay.

ben hep yaparım bu savaşı. hatta kolçağa kolunu ilk koyan ben olmasam bile ucundan dirseğimi koyar, hafif hafif düşmanın koluna değdiririm. askerlikte buna taciz ateşi derler. bazı düşmanlar bu ateşten korkup hemen teslim olurlar. o zaman kahvemden bir yudum alarak zaferimin tadını çıkarırım. bazıları zorlu çıkar, inatla çekmezler. hatta kollarını oynatarak karşılık verirler. bu savaşın zorlu geçeceğini gösterir. bu durumda zafere gitmek için önce geri çekilip düşmana meşrubat ikramında bulunulur. idrar sökücü cinsten. bir nevi truva atı taktiği. düşman idrarını tutamayacak hale geldiğinde kalkar ve zafer.

yalnız ilk tanımdaki muharebe alanları listesine uçagı da ekleyelim. fakir ve ezik olduğumuz çok anlaşılmasın.

ne savaşı ya, birbirlerini çok severlerdi.