komunistlerin gerçeklik algısını yitirmesi

pembiş bir dünya hayali, güzel bir kıza saplantılı olmanın yarattığı gerçeklikten uzak şizofreni gibi

sordurtan normal sözlük başlığı.

- marx'tan önce mi?
- marx ile birlikte mi?
- marx'tan sonra mı?

- hangi komünistler?

çar ve çevresi de sizin gibi düşünüyordu, bir kısım almanlar da.. romenler çekler polonyalıların bir kısmı da sizin gibi düşünüyorlardı hatta sırplar falan, abd de küba için öyle düşünüyordu, hala düşünüyor.. hele çin'den hiç beklemiyorlardı.. çin çin çinliyor kulakları hala.. ya evet birde kore var.. evet insanlığı ilk düşünden uyandırdılar doğru.. ama o korku hala titretiyor onları... hatırladıkça.. bir düş idiyse yaşananlar bunca korku, bunca kabus niyedir.. niye kaçıyor uykuları sizce..
insan oldukça emek, emek oldukça hırsızı, hırsız oldukça hırsızın korkusu hiç bitmeyecek.. çünkü hayatı yaratan emek. ve eninde sonunda, emeğin sahibi, düş güzelliğinde hırsızsız bir dünyayı düşleyecek, isteyecek, yaratacak bir gün biliyorlar. çünkü o güneş hep orada..
gecedir, buluttur biter bir gün.. kaçacak delik ararlar ışıklı gün aydınlığında.. kartondan kalelere, kurşun askerlere, karanlık perdelere kanmayın. güneş orada ve korksalar da doğacak bir gün, kaçsalar da, yalanlar yaysalar da.. eskisinden daha parlak hem de, daha güçlü.. hiç beklemedikleri anda, hiç ummadıkları yerde.. biliyorlar..
yoksa niye korksunlar...!
emek dünyası hep aynı güneşin çocukları.. bugün değilse yarın.. ama bir gün mutlaka..
siz inanmasanız da olur.. sorun etmeyin..!
van gogh'un tablolarına da öyle diyorlardı. kelli felli otoriteler.. bir şizofrenin kriz paçavraları.. düş kırıntıları.. ilginç değil mi..

tcg anadolu gemisini ,uçak gemisi ,kaan kaportasını savaş uçağı,togg'u yerli sanan sözlük salaklarının hüsnü kuruntusu..

insan düşük zekalı olmasın.

#2879248 çarı devirdiklerinde özgürlüğün müdafileri komünistlerdi, 1989'da çavuşesku devrildiğinde ise zalimliğin müdafileri olmuşlardı. aynı şekilde macaristan'da gösteriler olduğunda tank gönderen sscb kelimenin tam manasıyla diktatörlüğün kalesiydi. kennedy güzel özetliyor bunu: biz kapitalistler mükemmel değiliz ancak kimseyi şehirlerimizde tutmak için duvar örmüyoruz*.

bu tip geniş kitlesel olaylarda halk kendi taleplerini dile getireni ideolojisine bakmaksızın destekler*. 1989'da shp'nin aldığı yerlerin 1994'te rp'ye kayması yahut iran'da solcular ile humeyniciler'in yan yana gelebilmesi bundandır. ilkinde ortak talep rahat geçinebilmekti ve shp 'sosyal devlet' diyerek, rp ise 'adil düzen' diyerek karşıladı bunu. ikincisinde de amaç çok detaysız, salt bir istek olan 'şah gitsin.' şeklindeydi. yerine ne gelsin, kim ne istiyor bunlar ön planda değildi.

bir düşünce olarak komünizmin "ne" olduğuyla, onu anladığı veya kendi dönem koşullarından çıkardığı biçimiyle uygulayan hükümetler, partiler, liderler ayrı ayrı şeylerdir. birbirine karıştırmamak gerekir. ilkesel anlamda yanlışlayamıyor, reddedemiyorsanız kalanların tartışılabilir oluşu gerçeği değiştirmez.

(bkz: kimin gerçeklik algısını yitirmemesi)

aynen öyle. ahanda bu dede de ispatı:






(bkz: noam chomsky)