1.
halit can göçer tarafından senaryosu yazılıp yönetilen kısa film; 2022 yılında yayınlanmıştır.
görme engelli bir genç kıza göz kulak olan erkek bir arkadaşının önce okul için sonra da okul olmadan sonsuza dek onu bırakıp gitmek zorunda kalmasını konu ediniyor.
genç kız görmediği halde onu scooter ile deniz kenarına getiriyor ve kız gözleri görmediği halde denizi özlüyor...
belki de bağlandığı tek kişi bu çocuk ama çocuk onu yalnızca arkadaş olarak görüyor.
hayatında her zaman olamayacağını biliyor ve bu yüzden alışmak istemiyor.
genç adamı trajik bir son bekliyor ve genç kız artık tamamen yapayalnızlığa mahkûm oluyor.
düşündürdüğü bazı şeyler oldu.
alıştığın insan gidince gözlerin görse de görmese de kör olmak, artık onu göremediğin için diğer gördüğün her şeyin anlamsızlaşıvermesi, alıştığını yitirmenin körlükle aynı acıyı yaşatması, alıştığımız insanların her zaman hayatımızda olamama ihtimâlinin hep vâr oluşu gibi gibi.
kısa filmi çok gerçekçi bulmadım çünkü başroldeki kızın gerçekten görme engelli olduğunu düşünmüyorum, bakışlarını tek bir yere sabitleyince kör olunmuyor.
insanlara alışmamak gerektiğini de hatırlatan bir kısa filmdi bence.
alışırsın ve gider, biter, sonrası karanlıktır.
izlediğime pişman olmadığım ama çok iyi de bulmadığım bir kısa film oldu.
konuyu ve konu hakkındaki düşüncelerimi bir dize ile özetleyen cemal süreya dizesi ile tanıma burada son veriyorum.
görme engelli bir genç kıza göz kulak olan erkek bir arkadaşının önce okul için sonra da okul olmadan sonsuza dek onu bırakıp gitmek zorunda kalmasını konu ediniyor.
genç kız görmediği halde onu scooter ile deniz kenarına getiriyor ve kız gözleri görmediği halde denizi özlüyor...
belki de bağlandığı tek kişi bu çocuk ama çocuk onu yalnızca arkadaş olarak görüyor.
hayatında her zaman olamayacağını biliyor ve bu yüzden alışmak istemiyor.
genç adamı trajik bir son bekliyor ve genç kız artık tamamen yapayalnızlığa mahkûm oluyor.
düşündürdüğü bazı şeyler oldu.
alıştığın insan gidince gözlerin görse de görmese de kör olmak, artık onu göremediğin için diğer gördüğün her şeyin anlamsızlaşıvermesi, alıştığını yitirmenin körlükle aynı acıyı yaşatması, alıştığımız insanların her zaman hayatımızda olamama ihtimâlinin hep vâr oluşu gibi gibi.
kısa filmi çok gerçekçi bulmadım çünkü başroldeki kızın gerçekten görme engelli olduğunu düşünmüyorum, bakışlarını tek bir yere sabitleyince kör olunmuyor.
insanlara alışmamak gerektiğini de hatırlatan bir kısa filmdi bence.
alışırsın ve gider, biter, sonrası karanlıktır.
izlediğime pişman olmadığım ama çok iyi de bulmadığım bir kısa film oldu.
konuyu ve konu hakkındaki düşüncelerimi bir dize ile özetleyen cemal süreya dizesi ile tanıma burada son veriyorum.
devamını gör...
"körlük (kısa film)" ile benzer başlıklar
körlük (kitap)
142
körlük
15