korona öncesi hayat enerjiniz

100 uzerinden 80 verirdim ama şimdi maalesef 40

tavandan tabanadir.

garip bir şekilde benim hayatımda değişen tek şey eğitimimdeki aksaklık oldu. onun dışında da her daim karantinadaymış gibiydim. dışarı çıkmaz, dershaneden gelir gelmez eve kapanırdım. bundan dolayı yaşam enerjim stabil kaldı.

değişmişse de henüz farkında değilim. umarım farkına da varmam.

normal dönemde de dışarı çıkmak benim için sadece bir spor aktivitesi olduğu için çok da etkilenmedim. fakülteye derslere gider, akşam da spor salonuna ya da koşuya çıkardım. koşuya hala çıkıyorum okul ise uzaktan olmak zorunda kaldı. onun dışında zaten evde vakit geçirmeyi daha çok seven birisiyim. benim burda üzüldüğüm tek nokta aileme bir şey olur mu kaygısı ve sağlıkçıların bu ağır yük altındaki ruh halleri oldu.

üniversitenin ilk yılında, istanbulda, gerçekten hoşlanılan biriyle tanışmış, arkadaş ortamını yeni yeni oturtmuş durumdaydım. hayat enerjimin en fazla olduğu dönemdir.

ortalama bir düzeyde idi. lakin şu an kendimi çekilmez bir canlı olarak hissediyorum.

bu ülke şartlarında, korona öncesi de dört başı mamur değildik ama , korona üstüne tüy dikti mevzunun , her işin adeta boku çıktı.

ben hep asosyaldim o yüzden benden çok şey götüremedi.