küçükken masal dinlemeyen çocuklar

özellikle kız çocuklarıdır. sonra büyüyünce erkeklerin anlattığı masallara inanırlar.

sizi bilmem ama benim neslimde, evladına masal okuyan anne baba moda değildi. o zamanlar pedagoglar da gözde bir meslek değildi elbette zaten ona bütçe ayırmak ancak klinik vakalarda söz konusu olabılırdı. demem o ki; çağ akıp gıderken sureklı bir şeyleri romantıze etmeyi bırakmalıyız. hayatın gerçekleri sadece dönemine aittir. sonraki dönemlerde yaşananlar, ya hikayedir ya masal

bana masal okumadılar. bem peygamberlerin menkıbelerini okuyarak büyüdüm.

edit: cetvelle bile düz çizgi çekemediğim doğrudur. şansa bak ki sülalede sergi sahibi ressamlar var hiç çekmemişiz ama yağlı boya çok severim.

"küçükken masal dinlemeyen çocuklar, büyüdüğünde kedi resmini bile cetvelle çizerler."