kültürlü görünmeye çalışmak

ültür dediğin fransızca ekin manasına gelen bir kelime.
ot musun lan sen.

topluma kendisini kanıtlamaya çalışan insan davranışı.

bu çabaya girenlerin arkadaşı ekte.

kültürlü olan insan bunu göstermeye çalışmaz. çünkü halinden , tavrından , konuşmasından - kelime seçiminden , güldüğü şeyden - gülmediği şeyden belli olur.

büyük ezikliktir.

kültür dillendirilmez, kültür ortaya çıkacağı anı bekler ve çıkar.

kültürlü insanların da konuşması, kelime seçimi, telaffuzu, dil bilgisi aslında çok önemli değildir.
neden böyle dedim, açıklayayım. bir köye gittiğinizde en basitinden, pamuk, mısır, fındık vs gibi ürünlerin yetiştiricileri halk tarafından* kültürsüz, cahil olarak görülür. fakat kültür o kadar büyük bir bilgi birikimidir ki, mısır eken bir insanın toprak, hava, coğrafya bilgisini çoğu şehirli bilmez.

isterseniz kendinizi kültürlü göstermeye çalışmaya devam edebilirsiniz, siz kendinizi kandırmaya devam edeceksiniz. fakat karşınızda iyi bir gözlemci varsa sizin ne lahana olduğunuzu iki cümlenizden sonra anlayacaktır.
en iyisi kendiniz olun ve bilmiyorum deyin.

görünmeye çalışmıyorum.
zaten kültürlü bir insanım.

bu tanımı bir dostum görürse ben olduğumu anlayacak ama yine de gireceğim.
yıllar önce canım ciğerim bir dostumun düğününde kafam oldukça iyi bir şekilde, arkadaşımın entelektüel komşularının masasına oturup shakespeare okuduğuma onları inandırmaya çalışmıştım.

sakın böyle şeyler yapmayın arkadaşlar, entelektüel radarım o çabalarınızı hemencecik fark ediyor.

komik ve eğreti duran şeye neden olmak.

birini tanıyordum eskiden. birisi nerede okuduğunu sorduğunda bile yalan söylerdi. üniversite mezunu falan değildi aslında.

konuşurken kül bırakmazdı mangalda, her şeyi biliyormuş gibi ama aslında budalanın biriydi. herkes gülerdi arkasından ama kendini öyle önemli bir adam gibi görür ve göstermeye çalışırdı ki farkında bile olmazdı edilen alayların.

demem o ki insanlar salak değil. aklınızın dibini ölçüverirler, gülünç olduğunuzla kalırsınız. hatta herkes arkanızdan gülmekle yetinmez, topluluk içinde bozuverir bazıları. hiç gerek yok. neysen o olacaksın ki zor durumda kalmayasın. kendini iyi göstermeye çalışarak kendine menfaat sağlamak hedefiyle çıktığın yoldan kendine zarar vererek dönersin sadece.

sadece çalışmak ile sınırlı kalacak eylem. çünkü kültür; zamanla oluşan canlı bir şeydir. varmış gibi görünen bir şey değil.

kültürlü görünmek ve nezaket kurallarına uymak, düzgün konuşmak birbirinden ayrılmalı, sokak jargonum var, kahveye giderim, çayımı, çorbamı içerim, öyle çok elit ortamlara girmişliğim yoktur aynı zamanda da her ortamın adabını kestiririm, bu bir eksik midir, bence eksiktir çünkü insan her şeyi görmeli tecrübe etmeli.

böyle olan kişilerin favori silahları tarkovski, nuri bilge ceylan, oğuz atay, rimbaud ve mozart'tır

görünemezsin. zaten kültürlüysen böyle bir çabaya girmezsin. giriyorsan da değildisindir ki bu da hemen anlaşılır. küçük düşürürsün kendini.

kültürsüzlerin davranış biçimi.
gerçekten kültürlü olan bir insan zaten öyle görünmek için çaba sarf etmez.
düşünsenize
sohbetin ortasında arkadaş ortamında muhabbet sarmış, espiriler havada uçuşuyor siz bir anda ciddileşip:
"ya biliyor musunuz bir kitap aldım varoluş sancılarımın hepsine cevap buldum" diyerek konuya bodoslama dalıyorsunuz. hah işte aynı böyledir. yani kültürlü görünme çabası böylesine eğreti durur üstünüzde.

hepimizin yaptığı..