kurgusal iştah

kurgusal bir karakter tarafından tüketilen bir yiyeceğin ya da içeceğin izleyen insan üzerinde yarattığı yanıltıcı yeme ya da içme dürtüsüdür.

yıllar önce ninja kaplumbağaları izlerken ilk kez hissettiğim bu dürtü raphael’in çikolatalı pizza yapması ve ekibin bu pizzayı afiyetle yemesi ile benim böyle bir pizzaya karşı konulmaz bir iştah duymamla başladı.

dört kaplumbağa çikolatalı pizzayı hapır hupur yemesi ve şapur şupur sesler çıkarıp beğenilerini ifade etmesi benim kafamda bu pizzanın dayanılmaz bir lezzette olduğu yanılsaması yarattı. çok zaman sonra içimde kalan bu iştahı dindirmek için çikolatalı pizza denediğimdeyse sonuç tam bir hayal kırıklığı idi. bir dilim dahi yiyemedim. berbattı.



daha sonra the young and the restless dizisinde herkesin aşık olduğu sam’in sevgilisi dedektif kyle masters’ın sürekli süt içmesi ve bunu içerken oldukça karizmatik olması da bende süte karşı bir iştah uyandırdı. ben de süt içmeliydim ve evimden alt kata bir itfaiye merdiveni ile inmeliydim. ikincisini asla yapamadım ama gidip bolca süt içtim ve sütün insanı bakü- ceyhan boru hattındaki kadar gazla doldurabileceğini öğrendim. berbattı.



2001 yılında ise k-pax filminde kevin spacey’nin kabuğunu soymadan yediği muz benim geçmiş manyaklığımı yeniden uyandırdı ve muzun kabuklu yendiğinde daha lezzetli olacağını düşünmeme neden oldu zira prott karakterini oynayan spacey öyle iştahla yemişti ki kabuklu muzu lezzetsiz olma ihtimali yoktu. elbette hemen muz alıp denedim ve sonuçta kendimi amatör ve toplumdan dışlanmış bir maymun gibi hissettim. berbattı.



son örneğim ise friends dizisinin izdüşümü olan how i met your mother’dan. dizide bir bölümde marshall yıllar önce yediği mükemmel hamburgeri arıyor ama bir türlü bulamıyorlardı. bir sürü hamburgerci gezip kıtlıktan çıkmış gibi hamburger yiyen ekip içimde hamburgere karşı büyük bit iştah uyandırdı elbette. ama koşa koşa gidip yendiğim hamburgerden marshall’ın gözlerini devire devire yediği hamburgerin tadını alamadım. berbattı.



bunun gibi başka bir sürü örnek verilebilir. kurgusal iştah insanı olmayacak maceralara sürükleyebilir. zararlıdır. berbattır.

sevgili insanolunbiraz tanımını gayet güzel yapmış, ben konu ile ilgili yaşadığım ilk anıdan bahsedeceğim.

ilkokulumuzun minik kütüphanesinin kapıları bana ilk açıldığında 9 yaşında idim ve o an gerçekten ölüp de cennete gittiğime yemin edebilirdim. üstelik kısa sürede kütüphane kolunun tek ve adanmış neferi olarak bu cennetin anahtarları da tarafıma teslim edildi. evet benden başka hemen hiç kimse kullanmadığı için bütün boş vakitlerimi bu bana ait cennette yeni kitaplar keşfederek geçiriyordum ki o gün elime beyaz diş kitabı geçti.

kurt yavrumuzun ilk defa tek başına doğaya çıktığı, keşifler yaptığı ve bir kuş yavrusunu yediği bölüm ise başlığımızın konusunu oluşturuyor. efendim elbette ben de isterdim canım çikolatalı pizza yanında da koca bir bardak süt çeksin, amma ve lakin cenabı rabbül alemin ufacık tefecik sakin bir kız çocuğu görünümünün altında aslında beni vahşi bir kurt yavrusu olarak yarattığı için ben ağız dolusu kan için şiddetli bir arzu duydum. evet.

kuşun incecik kemiklerinin kırılması ve ılık taze kanın kurdumuzun ağzına dolması o kadar cezbedici bir şekilde anlatılmıştı ki, her şeyi bırakıp apar topar eve koştum. kendimi banyoya kilitledikten sonra babamın jiletlerini buldum, önce elime ufak bir çizik atıp çıkan kanı emdim ama kitaptaki sahneden oldukça uzak bir deneyimdi ve kurgusal iştahımı gidermedi. ardından gözümü karartıp derin bir kesik daha attım ancak bu sefer de ayarlamayıp biraz fazla derin kesmişim. sonuç olarak kanamayı durduramayıp anneme yine ufak bir kalp krizi geçirttiğim doğrudur.

ayrıca hayır psikopat değilim, sadece jack london çok iyi bir yazar.

siz yine de kanınızı içmek için kendinizi kesmeyin. çikolatalı pizza iyidir bak, dominos'tan çokominos falan sipariş edin.