kutsal kitapları eleştirmek için okumak

kitapları okurken iman sahibi olma veya imanını güçlendirme niyetiyle değil de, nasıl ben bunda bir arıza, çelişki, mantıksızlık bulabilirim niyetiyle okumaktır.

ve bu ikincisi her ne kadar doğru gibi olsa da, cahilce ve hiçbir bilgi olmadan yapıldığında istenilen neticeyi vermez, doyurucu ve kusursuz bir çalışma olmaz. tam tersine hatalarla ve aptallıklarla dolu olur.
dinin ipliğini pazara çıkaracak olanlar yine o dini çok iyi bilenler arasından çıkabilir. aksi halde bir din cahili amacına hizmet edeceğine inandığı şeyler ve yaptığı yanlışlar karşısında, bilgisizliği nedeniyle yapacağı yüzeysel ve kusurlu değerlendirmeleriyle kendini komik duruma düşürebilir..

ama kutsal kitap çalışması ve eleştirisi bu işi bilenlerce çok ama çok kıymetlidir. ve kesinlikle böyle çalışmalar yapılmalıdır.

dinler eleştiriye açık olmadığı için sorun yok.
eleştiri sadece kötü değildir ki, iyi yönde de eleştiri yapılabilir.

eleştirilmek istemeyen de en iyisini yazsın ve herkesi sustursun o zaman.

eleştirmek için okunmadığı halde bariz saçmalıklar görebiliyorsunuz, bunu o kitaba inananlara söylediğiniz zaman onlar da sizin inandığınız kitaptaki saçmalıkları bulmaya başlıyorlar. söyleyeceğim şey pek rasyonel gelmeyecektir belki ama yine de söylemek istiyorum, bu iş biraz kalp işi. neye inanacağınızı kalbiniz seçiyor, ister istemez onun peşinden gidiyorsunuz.