laf sokunca alınan haz

paha biçilmezdir. hele bir de laf sokulan kişi umarsamaz davranıp kendini içten içe yiyiyorsa ki bu bakışlarından ve de yazılarından anlaşılır. işte o zaman yeme de yanında yat hazzıdır.
kimileri kalkar der ki ehi ehi ehi laf sokamadı işte aman da ne itici. ama gelgelelim bunu söylemiş olması bile lafın gediğine oturmuş olduğunu gösterir. haz büyük.

güneş gözlüklü emoji edasıyla gezme isteği uyandırır. o öyle bir hazdır ki soktuğunuz lafa artılar aktıkça titrersiniz adeta. tanrım resmen sanal orgazm.

bir gün bir bostan korkuluğuna dedim ki:
- "bu ıssız tarlada dikilmekten yorulmuş olmalısın."
ve o da dedi ki:
- "korkutmanın zevki derin ve devamlı.
ve beni hiç yormuyor."

bir an düşündükten sonra dedim ki:
- "bu doğru, ben de o zevki bilirim."
dedi ki:
- "bunu sadece içi samanla dolu olanlar bilir."

ufak tefek nüanslar olsa da böyle bir şeydir.

bi yerden sonra sıradanlaşır.

edip eyleyip finalde de laf sokup duran insan tipi hiç çekilmiyor. atarlı giderli sözler kadar tiksinç bir şey yok. ay anladık en iyi laf sokan sensin. bu ne ya whatsapp durumlarda yengem, burada bu. ikisi de haksız üstelik.

yok ya. ben genelde pisman oluyom.

maalesef ego'nun tatmin oluşudur. bu duyguyu sevmiyorum. herkeste ego vardır ve ego belirli bir seviyeye kadar gereklidir fakat %100 oranında olmasa dahi, %95 oranında kişi tarafından kontrol edilebilmelidir. egosunu kontrol edemeyen insan, karakteristik olarak; en uç seviyede gelişememiş insandır. kendisini tamamen inşa etmiş insan, kimseye sataşmakla uğraşmaz, aksine hep onunla uğraşırlar ve o kişi umursamadan yoluna devam eder. basitçe; sen rüzgara sinirlensen ne olur? esmesine engel misin?

mantığım bunun üstüne kurulu. benim içinde öyle. herkes arkamdan sessizce sırf kıskançlığından çıldırır, hepsini görürüm- bilirim ama tepki vermem çünkü uğraşmak zaman kaybıdır. kendisini tamamlayamadığı için acı çeken ve tamamlamış birini gördüğünde, sataşan insanlarla sağlıklı hayat yürümez. bunu kenara not edip, ona göre hareket etmek lazım hayatta çünkü onlara karşılık vermeye daldığınızda, sizi yolunuzdan , motivasyonunuzdan ve ivmenizden ama en önemlisi zamanınızdan ediyorlar. onlara rağmen, ileriye kulaç atmaya devam etmelisiniz. istedikleri sizi zaten durdurmak ve bunun en iyi yolu olan "psikolojik yıkım'ı" sağlamak.


durmayın, bırakın delirsinler.