laf sokmadığın halde laf soktuğunun sanılması

hazin bir durumdur, siz iyi niyetinizle bir cümle kuruyorsunuz karşı tarafa hatta o inceliği ses tonunuzda dahi ayarlıyorsunuz ama herkesin dikkatini çeken tek şey anlamı olur.

bu durumu özetleyen trajikomik bir anımı paylaşmak istedim. ortaokul 1'deyken arka sırada oturuyoruz kızlarla. tesettürlü olan sürekli çıkan iğnesiyle uğraşıp duruyordu. ben de tamamen iyi niyetimden kaynaklı kıza dönüp "o iğneyi doğru yere düzgünce tak ki iki de bir çıkıp bir yerlerine batmasın," demiştim diğerleri hemen yersiz ıslıklarla kıza laf sokmuşum gibi davrandılar. o an utanmıştım amacım asla bir laf sokmak değildi. çok saçma ve anlamsız bir anı benim için.

bu arada mastor ukdesi.

bu şey değil mi ben dldkd

sivri dili olanların yaşayacağı problem türü.