leğen

eskiden içinde yıkanılan ve çamaşır yıkanılan plastik küvet.

sevişilinebilizite ukdesi.

küçükken içinde yıkanıyorduk sanki yahu. bacaktaki köpükleri parmakla alarak tıraş yapıyormuş gibi oluyorduk.

aslında tas, büyük tas, içki tası sözcüklerinden gelir. eskiden tenekeden, bakırdan ve daha eskiden topraktan da yapılırdı. plastik çıktı mertlik bozuldu.

ayda yılda bir yoklayan köylü kızı fantezimin demirbaşlarından. cima sonrası leğendeki ılık suyla cinsel organını yıkayan, al topuklu ayaklarıyla leğende çamaşır çiğneyen, akşam eve yorgun argın geldiğimde bi koşu leğeni kapıp ayaklarımı yıkayan yazmalı bir kız hayal ediyorum bazen. çok güzel ya. mavi leğen. nostaljik bi olay. masumiyetin göstergesi. yine de bi üç postası var bu köylü kızın. kaçışı yok.

kurban bayramı mesela, hanımın ısrarı üzerine kestirmişiz bi hayvan. migros'tan falan çözmüşüz ya da. "bey leğeni getir de şu etleri pay edelim" dese bana, o an inanırım allah'a. hemen dindar olurum.

bu sözlükçüler çok yaramaz ya. çağrışım yoluyla nasıl şeyler hayal ettiriyorlar bana. ayıplıyorum hepsini.

edit: yaaa o küfür mü şapşik moderasyon? değil ki. organ. amacım küfretmek değildi ki. durduk yere kırıyorsunuz beni ve "cinsel organ" yazdım işte. tepe tepe onaylayın şimdi.