leyla leyla gezmek

mecnun'a yakıştırılan söz öbeği.

esasındamecnun, aşkı leyla'ya olan özleminden, çöllere düşer ve leylaa leylaaa* diye gezerken aslında aradığı leyla'dır ama sonuçta çölde, susuz kalıp ölecektir.
filmin yani olayın bu sahnesinde mecnun'un, leyla yerine mevla'yı bulma hadisesi gerçekleşir. zaten buradan hareketle değil midir mfö'nün leyla'dan geçme faslındayım mevla'yı bulma yollarında... sözü, buselik makamı şarkısında?

işte buradan hareketle güzel dilimize deyim olmuş bir söz öbeğidir, leyla leyla gezmek. genelde aşık olan canlılar için kullanılır*. ya da aşık olmamış da; bir meseleye, aşk kadar ehemmiyet verip kafayı sıyırma noktasına gelmiş insanlara söylenir.

mecnun'a da, mecnun denmesi aslında deli olmasındandır ya da sanılmasından. çünkü onun meselesine kimse, onun kadar eğilemez. bir konu hakkında derinleşen insanlara da genelde halk tarafından mecnun yani deli yakıştırması yapılır. çünkü kişi, o meseleyle yatar, o meseleyle kalkar. o konu adeta tüm hayatı olmuştur. böylece yine başa döner ve leylaaa leylaaa, işte konusu her ne ise, gezer durur.

zamlardan sonra marketlerde leyla leyla gezeriz ama bizim gezmemiz zam zam diyedir. zem zem'i buluruz belki o yolda.

(bkz: durum leyla)

çok içmiş kişinin sarhoş gezmesi.

leyla leyla gezmeyi değil ama bir leyla ile birlikte yaşamayı çok isterdim. sadece benim leylam olsaydı, hep gülseydik. hiç birlikteliğin tuzu biberi olmasaydı mesela kavgalar. yüksek katlı bir yerde (ev olur kafe olur) cam kenarında, karşılıklı berjerde oturup kahve içip konuşmasaydık bile mesela, sadece tepeden tırnağa süzseydim onu. gülümseseydi gülen gözleriyle. olmadı başaramadık.

yıldız tilbenin kafam hafif dumanlı dediği ruh hali değil mi o hahshd

14:48'de güne başlarsan olacağı bu dediğim otururken bile becerebildiğimi düşündüğüm ruh hali.

ama yasemin yasemin gezmemek.

hülyalı bakışlarla...