liselerde kılık kıyafet kontrolü yapıldığı dönem

y kuşağının çok iyi bildiği dönemdir. aslında o zamanlar okullarda az da olsa disiplin ve eğitim namına bir şeyler vardı. sabahları kılık kıyafet, saç, sakal, ayakkabı kontrolü yapıyorlardı. beyaz spor ayakkabı giymek kesinlikle yasaktı. şimdiki ortama bak kim öğrenci kim sivil belli değil. millet neredeyse denize girer gibi okula geliyor.

kılık kıyafet kontrolünü geçtim koridorlarda elinde tırnak makasıyla gezen şeytani bir müdüre vardı bizim lisede. koridorda öğrencilerin tırnaklarına bakıp zorla tırnaklarını keserdi. kollarından tutup tuvalete götürüp yüzlerini yıkar, kirpiklerini bile kontrol ederdi. yüzümde makyaj yok deseniz bile inanmaz illa kendisi kontrol ederdi. ne kadar travmatik bir şey. bu kadının yaptığı kıyafet kontrolünde yaşanan gerginliği düşünebiliyor musunuz?

kılık kıyafet kontrolü etek kısa olmayacak
saç kontrolü mutlaka örülü yada at kuyruğu olacak
tırnaklar kısa ve temiz
makyaj asla
ayakkabılar tek tip ve tek renk spor kabul edilmez
çoraplar okul formasına uygun diz üstü.
daha sayabilirim.
offf ne günlerdi bea.

bunun da kralını yaşadık.. okula siyah ayakkabıyla gelmek zorundaydık, siyah değilse müdür yardımcısı spreyle boyuyordu. saç sakal uzatmak imkansızdı, jilet parası verip, tıraş olup gelin diyorlardı.. az kovulmadık.. okul içinde üniforma hariç hiçbir şey giydirmezlerdi, misal derste üşüdün izin vermiyorlardı üstüne bi şey giymene.. hey gidi gönler..

kız meslek lisesinde okuduysanız sıra size gelene kadar kendinizi jüri gibi hissetmenizi sağlayan olay.

o gün nöbetçi hocamız (efendimiss) okul kapısının önünde adeta bir polis memuru gibi beklerdi.

bizim okulun çirkin okul pantolonu gri tonlarında, kese kağıdından yapılmış bir kumaştan halliceydi. o zaman okulun anlaştığı x markasından ateş pahası fiyatlara alınırdı kıyafetler. maddi durumu iyi olmayan öğrenciler de okul pantolonuna yakın gri tonlarda pantolon giyseler de sağa çekilirdi. beyaz gömlek ya da lacoste yoksa zaten geçmiş olsun.

peki okul yönetimi poliscilik oynamayı sevdiği için saçını mı boyadın sen?
geç sağa.
fondöten mi sürdün geç sağa,
saçın açık topla çabuk!!! tokan yoksa geç sağa, oje mi sürdün geç sola. ojenin markasını ve rengini öğreneceğim.
küpen mi var? kolye mi o? yüzük mü taktın seen,bu yaşta çocuk geline hayyyırrr!!

aynı yönetim her dönem okul pantolonun rengini değiştirdiği için bi ara herkes bugta kalmıştı. lgbt bayrağı gibi her yer rengarenkti. sonra saldım çayıra mevlam kayıra misali göz yumdular.

yoksa vay efendim gözünün üstünde niye kaşın var olayına dönüyordu. nöbetçi hocaların en büyük zaafıydı bu olay. kabul edelim.

efendi çocuklardık neticede. koyun gibi sıraya girmiş kızlara bakınca, ben tam örnek öğrenciydim*

(kuyruğa) kaynak yapmayı bu kontrolde öğrenen nesildik biz. nöbetçi hocanin dikkati dağılınca araya kaynadın kaynadın. yoksa 2 saat bahçede, ya çöp toplatırlar ya ismini alırlardı. ilk ders gec kalır, geç kağıdı almak için müdür yardımcısı odasına giderdin. bir de ondan azar işitirdin.

bölüm derslerine başlamadan önce girdiğimiz içtima sıralarını da unutmamak lazım. ah ah ben resmen lise de askerlik yapmışım.

geçen sene mezun olmuş olmama rağmen epey maruz kaldığım işkence, merak etmeyiniz maalesef o dönem hala devam etmektedir.

müdür , müdür yardımcılarının ve nöbetçi öğretmenin üstünü başını düzelt , kızım podyum mu burası, saç ne öyle kesilecek sonra okula gelincek , farklı renklerde pantolon vs giyemzsiniz gidip tıraşınızı olup , pantolon , ceket , gömleği değiştirip gelin , gelirken yanıma uğrayın göreceğim ondan sonra derse görebilirsiniz diye devam eden emirler ve yasaklar silsilesiydi.

pazartesi sabahı kafadaki jöleyi az yıkamadık buz gibi okul lavabolarında. hey gidi günler hey.