lokmacı açıp batmak

girişimci kafasına sahip olmadığımı yüzüme çarpan olaydır.

lokmacı furyasına katılan kurnazlardan biri de bendim. 20 yıl kadın kuaförlüğü yaptıktan sonra yeni bir sektöre geçiş yapmak istedim. daima bir erkeğin en verimli yaşını lokmacıda değerlendirmesi gerektiğine inanmışımdır.

50 yaşımda artvin'in ilk lokmacısını açmıştım. ilk başlarda oldukça iyi işim vardı. günlük 3000 lira ciro elde ediyordum. daha sonra azalarak bitmeye başladım. benden sonra küçücük artvin'de 18 lokmacı daha açılmıştı. arz talep dengesi oldukça şiddetli şekilde bozulmuştu. batmaya mecburdum.

(bkz: deep turkish web)

başka şehirleri deneyin daha lokmacısı olmayan şehirler vardır. şehir derken ilçe de olur çoğu il ilçeler kadar nüfusu yoktur zaten. mesela bizim ilçe 250bin nüfus lokmacı ben bir tane gördüm. güzel yapılırsa onu da sallarsınız.

her önüne gelen lokmacı açtı 2018’de onun da modası geçti.

tüm mal varlığımı (20 lira) adayacağım biricik hayat gayem.