çırpındıkça batmak

göle maya çalan nasreddin muradına ersin ister gibi suyu çalkalamak.

ya tutarsa?

yüzme bilmeyenlerin en iyi bildiği şey.

ya bilenin eteğinden tutacaksınız. ya öğrenmeden olaylara atılmayacaksınız. ya da öğrenmek için uğraşırken aralıklı su yutmayı kabul edeceksiniz.

su yutmak kötü olsa da boğulmaktan yeğdir.

neye elini atsan b.ka bulanmak.
son zamanlarda sürekli uğraşıp didinip bir türlü kurtulamadığım durumdur.

(bkz: sırpinma senin de hosuna gidezek)

çamur oyunu sanırım.

bilinçli gördüğün hareketlerin dahi çırpınmak ise batmamak mümkün değildir. batışın bu hali hepimizden uzak olsun.

çabalayıp çabalayıp dibi görmektir.

bunu fazlasıyla yaşayınca bir gün bir aydınlanma geliyor, oluruna bırakmak ve bir konuyu fazla didiklememek gerektiğini fark ediyosun. birincisi, sen kendini de yırtsan, her şey olacağına varıyor. ikincisi, ne kadar çabalarsan çabala olacak olan oluyor. ikisi de aynı kapıya çıkıyor yani. şu hayatta bazı şeyleri çok geç öğrendim, mesela içinden çıkamadığın ve olmasını istediğin ama bir türlü olduramadığın anlarda, sırt üstü suya bırakır gibi kendini olaya bırakmak, kafayı daha az sığdırmayı sağlıyor.
bir nevi (bkz: koy rahvan gitsin)

(bkz: battıkça çırpınmak)

çırpınmayı bırakman gerektiğine işarettir.

yüzme bilmiyorsa demek ki veya bataklıktaysa.
ikisi de berbat. ama sanırım bataklık daha kötü. ağzından ya da burnundan çamur belki böcek vs. girmesinden iyidir sudan boğulmak.
ayrıca çırpınmayı azalt ya da yavaşlat.

ve battıkça çırpınmak