1.
buenos aires çıkışlı, belirli bir tarzı olmayan, post rock'tan indie pop'a, folk rock'tan avangart rock'a kadar uzanabilen, "moruk bugün kafam shoegaze çekiyo ondan yapalım..." kafasında tuhaf bir müzik grubu.
bu müzik grubunu rex ve juanchy manchy isimli iki kardeş kuruyor, ilerleyen zamanlarda da niqui rock isimli ağabey müzik grubuna giriyor ve grup tamamlanmış oluyor. başlarda les cosmonautes ismini kullandıklarından dolayı arjantin'de hala les cosmonautes olarak tanınıyor olmaları da çok gülünç geliyor bana.
2008 sonuna gelindiğinde ise la fiesta de la forma isimli müthiş bir albüm salıyorlar, bu albüm içerisinde birçok tarzı barındırması bir yana dursun, inanılmaz müthiş bir sonic youth etkisi taşımasından dolayı da onları hızla diğer müzik grupları arasından sıyırmış.
gerek klibi, gerek sonic youth etkisiyle gerçekten çok hoş bir parçalarını bırakıyorum buraya, gerek gitarların distorşınlı o tuhaf, o güzel tonu, gerek insanı kendine getiren rifleri, şöyle ki bi sonic youth klasiği olarak önce hoş bi intro girer, daha sonrasında ritim bir tık hızlanır, devam eder ve sonrasında vokal girer, şarkı başka bir boyuta gidecek iken farklı bir riff ile konuşmaya benzer vokaller ile devam eder, oldukça yavaşlar, sonrasında yine bir ivme kazanır ve hızlanarak kapanışa ilerler ya, aynı şeyleri kullanmış bu arkadaşlar şarkılarında, zaten en çok dinlenen ve en çok bilinen şarkıları da bu mi chica
bu müzik grubunu rex ve juanchy manchy isimli iki kardeş kuruyor, ilerleyen zamanlarda da niqui rock isimli ağabey müzik grubuna giriyor ve grup tamamlanmış oluyor. başlarda les cosmonautes ismini kullandıklarından dolayı arjantin'de hala les cosmonautes olarak tanınıyor olmaları da çok gülünç geliyor bana.
2008 sonuna gelindiğinde ise la fiesta de la forma isimli müthiş bir albüm salıyorlar, bu albüm içerisinde birçok tarzı barındırması bir yana dursun, inanılmaz müthiş bir sonic youth etkisi taşımasından dolayı da onları hızla diğer müzik grupları arasından sıyırmış.
gerek klibi, gerek sonic youth etkisiyle gerçekten çok hoş bir parçalarını bırakıyorum buraya, gerek gitarların distorşınlı o tuhaf, o güzel tonu, gerek insanı kendine getiren rifleri, şöyle ki bi sonic youth klasiği olarak önce hoş bi intro girer, daha sonrasında ritim bir tık hızlanır, devam eder ve sonrasında vokal girer, şarkı başka bir boyuta gidecek iken farklı bir riff ile konuşmaya benzer vokaller ile devam eder, oldukça yavaşlar, sonrasında yine bir ivme kazanır ve hızlanarak kapanışa ilerler ya, aynı şeyleri kullanmış bu arkadaşlar şarkılarında, zaten en çok dinlenen ve en çok bilinen şarkıları da bu mi chica
devamını gör...