mağazaya adım atar atmaz yanımızda biten görevli

görevini en iyi şekilde yapmaya çalışırken rahatsız edici derecede uzatan görevliler..

"alıcı değil bakıcıyım" diyorum ben genelde. o da "bi an önce git" der gibi bakıyor, "almayacaksan ne işin var" gibi. istenmediğim yerde durmuyor gidiyorum elbette.
şaka bir yana bu görevlilerle muhatap olmamak için bile online alışverişi tercih edebilirim. sonuçta insanlar da görevlerini yapıyor. ne onlar mağdur olsun ne ben mağdur olayım.*

çok saçma bir durumdur. bir bırakın mağazada ne var diye bakayım, aklımda özel bir sey yok sadece kıyafet alacağım ve inanın bahsettiğiniz modellerin neye benzediğini bilmiyorum, zaten o beden bana olmaz...

mağazada değil de küçük dükkanlarda iyi oluyor çünkü neyin nerede olduğunu onlar daha iyi biliyor

sırf bu yüzden artık bir mağazaya bakınmak için girmiyorum. alacağım bir şey varsa da muhabbete girmemek için hemen alıp çıkıyorum. gerçekten sinir bozucu bir durum.

tedirginlik yaratır. hayır yanlış birşey yapmayacak olan bir insana dahi "acaba öyle bi tipim mi var ?" sorusunu sordurtur. öte yandan bakınca görevli kişiye de kızmak haksızlık olur sonuçta görevi bu değil mi??? ama ne bileyim mağazayı da beraber dip dibe turlamak hos olmuyor hani

pek çok türü bulunan görevli tipidir.

turnusol olarak "sadece modellere bakmaya geldim" derseniz bu tipleri birbirinden ayırabilirsiniz.

bunu dedikten sonra sizi iplemiyorsa tok satıcıdır, ya da maaşını prim usulü almıyordur.
ısrarcılığa devam ediyorsa muhtemelen patron ensede çalışıyordur.

sonuç olarak, sizin başınızda boşu boşuna beklemiyordur. ya "ekmeği" size bağlıdır, ya da ekmeğin yanına alacağı tatlının parasını çıkarmaya çalışıyordur. kimse hayrına bu devirde "aynısını ben de kullanıyorum, üzerinizde çok yakıştı" demez.

o yüzden elinizden geldiğince bu arkadaşların babanızın hayrına başınızda beklemediğini bilin. stok sayımında eksik çıkan ürünlerin kendi
maaşlarından kesiliyor olabileceğini de hesaba katarak, dibinizde dolaşıyor diye gereksiz yere tribe bağlamayın. avm'de etikette yazan sabit fiyata bile indirim isteyen müşteriler olduğu, bu devirde satış yapmanın ne kadar zor olduğu aklınıza gelsin ve kendinizi nimetten sayıp alışverişe gönül rahatlığıyla devam edin.

+ hoş geldiniz
- hoş buldum, merhaba
+ size nasıl yardımcı olabilirim?
- peşimi bırakmaya ne dersin?
+...

en sinir bozucu durum.lazim olsa çağırırım zaten bir bakayım müsade et ama değil mi yok ama adım adım peşimde.

itici olduklarını kabul ediyorum ama özellikle lüks perakende kısmında satış danışmanının müşteriyi boş bırakması işten çıkarılmasına bile sebep olabiliyor. çalıştım biliyorum.

işini yapıyordur. kendisine kızmam.

ancak "teşekkürler yardıma ihtiyacım yok, bakıyorum öylesine" dediğim halde peşimde dolaşırsa kıllanma durumu başlar tabi.

ben ona değil de işverene kızıyorum genelde. sonuçta kimse istemez birinin başında dikilmeyi.

kimse gelmese de bakar mısınıııııııız diye anırmaya başlarlar

bana kendimi hırsızmışım gibi hissettirir.

muhtemelen yeni işe başlamıştır.çokta şey yapmıyorum o yüzden.

sinir bozan insan tipi.

kendince geçerli sebebi olabilir; prim almak, hırlıya hırsıza göz kulak olmak, yardımcı olmak vesaire... ama kesinlikle bana yapılmasından hoşlanmam ve çıkarım mağazadan.

maksat mal çaldırmamaksa biraz uzaktan gözleyin insanları. yardımcı olmaksa "bakar mısınız?" demeden yanına gitmeyin çünkü sakin kafayla bakmak isteyen ya da ne aradığını zaten bilen insanların başında "ne aradınız, şu olur mu?" falan gibi bıdı bıdı konuşulması çok rahatsızlık verici.

ben ne aradığımı çok keskin şekilde belirlerim kafamda. mağazada şöyle bakarım ve aradığım yoksa hemen çıkarım. varsa da görürüm ve gider yakından bakarım. sormam gereken bir şey varsa o zaman görevliye sorarım. yoksa alır kasaya giderim. çok net yani. birisi arkamda gölge gibi dolandı mı sinirleniyorum sadece.

yani kısacası, maksat yardım etmekse, yardım istenmeden lütfen ama lütfen insanların yakasına yapışmayın.