manik ve depresif atağın ortasında bir yerde olmak
başlık "i will kill her" tarafından 31.07.2022 03:20 tarihinde açılmıştır.
1.
durgunluk zamanları denilebilir. ilaçlarla gelen bir denge değil ama bu benim için. ilaçsızlığın getirdiği bir garip ruh hali. hayatım boyunca gel gitli yaşam sürüp bunun çok az bir zaman diliminde ilaç kullandım.
klasik bir manik depresif hastası işte.
sanki dibe vuracağım günler çok yakın gibi.
virginia'yı şimdi daha iyi anlıyorum. yazmak gerçekten iyi hissettiriyor.
kontrol altına almışsın gibi hissediyorsun ulan ben artık normalim lan havasıyla.
ama hiç normal olmadın ki.
sadece duygularını eğittin gibi bir şey oldu.
belki manik ve depresif atağın ortası yok diğerlerinde onlar için olması gereken bu bilemem lakin her şey daha bir yabancı hissettirmeye başladı...
beynim susmuyor sözlük, bu gece yine kahrımı çekebilirsin üzgünüm..
klasik bir manik depresif hastası işte.
sanki dibe vuracağım günler çok yakın gibi.
virginia'yı şimdi daha iyi anlıyorum. yazmak gerçekten iyi hissettiriyor.
kontrol altına almışsın gibi hissediyorsun ulan ben artık normalim lan havasıyla.
ama hiç normal olmadın ki.
sadece duygularını eğittin gibi bir şey oldu.
belki manik ve depresif atağın ortası yok diğerlerinde onlar için olması gereken bu bilemem lakin her şey daha bir yabancı hissettirmeye başladı...
beynim susmuyor sözlük, bu gece yine kahrımı çekebilirsin üzgünüm..
devamını gör...
2.
önce bipolar kamu spotu ile başlayalım: genç arkadaşlarıma tavsiyemdir ki lütfen ilaçlarınızla, doktorunuzun güvenini kazanana kadar kafanıza göre oynamayınız/aniden bırakmayınız vs vs vs.
"manik atak" denilmiş, demek ki tip 1 bipolar. hmm. ona birazcık da psikotik mani/depresyon sonrası orta ekleyelim mi benden?
neyse, üzerine çok yazmayacağım yazılmışı var:
#1683374
efenim bu ortada bir yerdeki hal, (karma dönem kast edilmiyor anladığım kadarıyla), bende bol bol bir şeyler yazmak, çizmek, ot, mok, şu bu olarak tezahür ediyor ve bazen sadece aylak aylak ilgi arayışında bile olabiliyorum. dünyaya sanat eseri olarak geldiysek naapabilirim efenim yani? arada sırada sade halktan hak ettiğimiz ilgiyi istiyoruz sadece ama herkes sanattan anlamıyor işte. bi de bol bol sıkılırım, çabuk sıkılırım, off ne biçim sıkılırım ki anlatamam.
her mani sonrası, beyin yoksunluk yaşıyor naapsın? ahh, beynimiz o kadar bağımlı olmaya meyilli ki... onu doğru yere bağımlı yapmak gerekiyor... mesela bir tutkuya; yazma tutkusu, "ünlü bir yazar olacağım" hedefi gibi, ya da ressam... hadi itiraf edin, hepinizin içinde biraz bundan var. keh keh keh, o spot ışıklarını her birimiz biraz istedik. sadece biz bipolarlar daha bi çok istedik ne var?!11 geç değil olun.
(rock yıldızı olmak için bazılarımız için artık geç ama)
ilaçları düzenli kullanmazsak ve düzenimize dikkat etmezsek, doğru yöne akıtmazsak alkolik (ve benzeri pek çok şeyin bağımlısı) olma ihtimalimiz maalesef çok yüksek. (tavsiye etmem ve sorumluluk almam ona göre, bulaşmayın) ben benim ilaçlarla alkol kullanıyorum, o kadarcık da lüksüm olsun ha? (dövmeyin, doktorumun bilgisi var, naapsın baş edemiyor adam) ancak şu sözlüktekileri görünce dedim "ben alkol kullanmıyormuşum"... olm ne yıkıklar var la bu sözlükte.
kendimi en iyi hissettiğim dönem, mmm; o kadar hırpalanmalardan sonra elde kalan zekamın tadını çıkardığım dönem bu dönem. ne depresyonla hafızam zayıflamış, gerilemiş, ne mani tarafında odağım çabuk dağılır olmuş. mis gibi. tam ortası, tam ben. sohbetime doyum olmayan dönem. ya çok şanslılar be arkadaşlarım!11 tanrım birkaç güne kadar hepsini azarlayacağım "ulan benim gibi bir arkadaşınız olduğu için neden her gün allah'a şükretmiyorsunuz mühafıhlar?!!11" diye.
"manik atak" denilmiş, demek ki tip 1 bipolar. hmm. ona birazcık da psikotik mani/depresyon sonrası orta ekleyelim mi benden?
neyse, üzerine çok yazmayacağım yazılmışı var:
#1683374
efenim bu ortada bir yerdeki hal, (karma dönem kast edilmiyor anladığım kadarıyla), bende bol bol bir şeyler yazmak, çizmek, ot, mok, şu bu olarak tezahür ediyor ve bazen sadece aylak aylak ilgi arayışında bile olabiliyorum. dünyaya sanat eseri olarak geldiysek naapabilirim efenim yani? arada sırada sade halktan hak ettiğimiz ilgiyi istiyoruz sadece ama herkes sanattan anlamıyor işte. bi de bol bol sıkılırım, çabuk sıkılırım, off ne biçim sıkılırım ki anlatamam.
her mani sonrası, beyin yoksunluk yaşıyor naapsın? ahh, beynimiz o kadar bağımlı olmaya meyilli ki... onu doğru yere bağımlı yapmak gerekiyor... mesela bir tutkuya; yazma tutkusu, "ünlü bir yazar olacağım" hedefi gibi, ya da ressam... hadi itiraf edin, hepinizin içinde biraz bundan var. keh keh keh, o spot ışıklarını her birimiz biraz istedik. sadece biz bipolarlar daha bi çok istedik ne var?!11 geç değil olun.
(rock yıldızı olmak için bazılarımız için artık geç ama)
ilaçları düzenli kullanmazsak ve düzenimize dikkat etmezsek, doğru yöne akıtmazsak alkolik (ve benzeri pek çok şeyin bağımlısı) olma ihtimalimiz maalesef çok yüksek. (tavsiye etmem ve sorumluluk almam ona göre, bulaşmayın) ben benim ilaçlarla alkol kullanıyorum, o kadarcık da lüksüm olsun ha? (dövmeyin, doktorumun bilgisi var, naapsın baş edemiyor adam) ancak şu sözlüktekileri görünce dedim "ben alkol kullanmıyormuşum"... olm ne yıkıklar var la bu sözlükte.
kendimi en iyi hissettiğim dönem, mmm; o kadar hırpalanmalardan sonra elde kalan zekamın tadını çıkardığım dönem bu dönem. ne depresyonla hafızam zayıflamış, gerilemiş, ne mani tarafında odağım çabuk dağılır olmuş. mis gibi. tam ortası, tam ben. sohbetime doyum olmayan dönem. ya çok şanslılar be arkadaşlarım!11 tanrım birkaç güne kadar hepsini azarlayacağım "ulan benim gibi bir arkadaşınız olduğu için neden her gün allah'a şükretmiyorsunuz mühafıhlar?!!11" diye.
devamını gör...
3.
bu başlığı açtığım günü hatırlıyorum.
kafamı seveyim...
yazmak halen iyi hissettiriyor evet ama bu tarz tanımlarıma denk gelmek garip hissettiriyor.
ortası var mı gerçekten?
ilaç kullanırken ve kullanmazken düşüncelerim ne kadar farklı..
bu sözlüğü sevme nedenlerimden biri de bu arkadaşlar.
her zaman her yerden kaçmaya meyilli oldum.
şehir şehir gezdim, nefes alamadığım her yerden kaçtım. hiçbir yerde kendime ait bir şey bırakmadım.
aynı şekilde buradan da gitmeyi istediğim zamanlar çok oldu.
bu kadar tanımım yokken, ahahah.
hepsini silip bir tanım bile bırakmayabilirdim.
bu kolaydı..
çok düşününce eskilerini unutmak kolay oluyor.
kendimi mi anlamaya çalışıyorum ?
niye hoşuma gidiyor anlamıyorum töbest...
neyse bir bipolar kolay gelmiyor bugünlere deyip susuyorum yoksa işin içinden çıkamam yine ahahah.
kafamı seveyim...
yazmak halen iyi hissettiriyor evet ama bu tarz tanımlarıma denk gelmek garip hissettiriyor.
ortası var mı gerçekten?
ilaç kullanırken ve kullanmazken düşüncelerim ne kadar farklı..
bu sözlüğü sevme nedenlerimden biri de bu arkadaşlar.
her zaman her yerden kaçmaya meyilli oldum.
şehir şehir gezdim, nefes alamadığım her yerden kaçtım. hiçbir yerde kendime ait bir şey bırakmadım.
aynı şekilde buradan da gitmeyi istediğim zamanlar çok oldu.
bu kadar tanımım yokken, ahahah.
hepsini silip bir tanım bile bırakmayabilirdim.
bu kolaydı..
çok düşününce eskilerini unutmak kolay oluyor.
kendimi mi anlamaya çalışıyorum ?
niye hoşuma gidiyor anlamıyorum töbest...
neyse bir bipolar kolay gelmiyor bugünlere deyip susuyorum yoksa işin içinden çıkamam yine ahahah.
devamını gör...
4.
dün bu döneme girdiğimi anladım. inanılmaz bir durgunluk ve rahatlama var. hatta normal bile hissediyorum kendimi. doktorumla konuştum ve kısa süreli bir maniden sonra depresif döneme girmeden durgun döneme girebileceğimi söyledi. bütün kavgalar ve gereksiz sinir mani döneminde oluyor zaten. şu an resmen ot kafası yaşıyorum.
devamını gör...
5.
devamını gör...