market kasasında kasiyerle yarışmak

o poşetleri açma kısmında parmaklarımın arasında fıtıfıtı kaydırıp, üfleyip, kırıştırıp bir türlü ayırmayı başaramadığım için en sonunda kasiyerin elimden alıp, poşetin ağzını açıp, ürünleri doldurmaya başlamasıyla bana mütemadiyen tur bindirdiği yarıştır.

poşet etabı olmasa kapışırım da... işte poşet etabı harcıyor beni.

malzemeleri kasaya koymadan önce bir poşet alayım diyorum o sırada kartı cebimden çıkarıyorum ve kasiyer poşeti okuttuğunda son ürünü kasaya koyup diğer tarafa geçiyorum..
pandemi başından beri beni geçen kasiyer henüz çıkmadı.

işlemden sonra bozuk paraları eline verip saymasını beklersiniz. "tamam" dedikten sonra hayırlı işler-akşamlar-günler, işte her neyse bunu deyip çıkar gidersiniz. bir tane yüzsüzün birisi de "eksik verdiniz" dediydi. yüzü kızarsın diye fazladan ödersiniz ama yoktur onda o utanma duygusu.