medyadaki mutlu aile imajı

böyle mutlu ailelerin gerçekte var olduğuna inanmıyorum. gülerek eğlenerek akşam yemeği yemeler falan, paralel evrende olması ihtimali bile çok düşük.

kişinin aile konusunda yetersiz olduğunu hissetmesine neden olur. özellikle reklamlarda karşımıza çıkar. mükemmel, anlayışlı, kahkahaların eksik olmadığı aileler sanki sadece bizi teğet geçmiştir ve reklamı yapılan ürünü satın alınca o mutlu aileye biz de kavuşacağızdır. bu mükemmel ailenin mutluluğunu sağlayan hep bir ürün vardır; bazen gazlı bir içecek bazense bir taşıt.

diye başlar anna karenina ya tolstoy.

kapitalist sistemin oyunu olan imaj

medya zaten artık bir şeylere yön verme peşinde bir şeye yön vermiyorsa program yapmıyorlar.

şov.

yalandır efendim. kızıma büyüyünce babanın adı ne diye sorduklarında kıs şunun sesini diye cevap verecek yavrucak. öyle bir çile, anlatılmaz yaşanır.

büyük evler, güzel anne babalar, kaç haneli hesap bakiyeleri, başarılı çocuklar, bembeyaz giysiler...

diye liste uzar gider.

arada bi 15 dakkalik kaydirma aktivitesini yaparken kiz bebeli ve babali videolar çıkıyor, yine aklimizi alıyor goturuyor.

cok zor.

palu ailesi, güran ailesi ve adlarını saymaya tırstığımız, en az bunlar kadar insanlığa zararlı ötekiler.. devran o devran..
mutlu ailenin medyada işi ne..