1.
çocukların oynadığı eğlenceli bir oyundur. oyuncular iki gruba ayrılıp 40-50 metre mesafede karşılıklı dizilirler. mendili tutacak olan tam ortada durup iki parmağıyla mendili sarkıtır. rakip iki oyuncu düdükle birlikte koşarak mendili kapmaya ve ebelenmeden yerine dönmeye çalışır. hangi rakibe karşı hangi oyuncunun oynayacağı özellikle önemlidir. bu yüzden bazen taktikle oyun kazanılabilir. ilkokulda beden derslerinin en eğleceli ve en çekişmeli oyunuydu benim için. küçülsek de yine oynasak.
devamını gör...
2.
çocukluğumun favori oyunuydu diyebilirim.
kısa veya uzun teneffüsler olması farketmeksizin daha zil çalar çalmaz bahçeye koşar (tabi o andan 1 ders öncesi sınıftaki tüm öğrenciler organize edilirdi tarafımdan) ''ben tek siz hepiniz'' (karşımda yaklaşık 30 kişi, ben tek, ortada da mendili tutan bir tip) diyerek bildiğin ilkokuldan aksiyonu,macerayı,deliliği terörize etmeyi seven biri olacağım belliymiş ve mendil kapmaca oyunu da bunu tetiklemiş *
yenilmeye asla tahammülüm olmayan bir oyundu bu o kadar çok severdim ki , trick i ise oyuncunun yüzüne değil mendile odaklanmaktı , ha olur da karşımdaki benden önce kapmaya kalkışırsa bir anda speedy gonzaleze dönüşür sırtına bir yumruk ya da kıçına tekme atar çocuğu yere düşürür ,kan ter içinde yani ne yapar eder ondan o beyaz mendili alırdım * . böylelikle namağlup şampiyonluğumu ilkokul bitene kadar ilan etmiş olurdum , sapıkça bir çocukluk zevkiydi mendil kapmaca benim için. (bkz: masumiyet) *
onun dışında ''yerden yüksek'' ve ''uzun eşek'' oyunları ise apayrı bir anı ve entry konusu yine...
kısa veya uzun teneffüsler olması farketmeksizin daha zil çalar çalmaz bahçeye koşar (tabi o andan 1 ders öncesi sınıftaki tüm öğrenciler organize edilirdi tarafımdan) ''ben tek siz hepiniz'' (karşımda yaklaşık 30 kişi, ben tek, ortada da mendili tutan bir tip) diyerek bildiğin ilkokuldan aksiyonu,macerayı,deliliği terörize etmeyi seven biri olacağım belliymiş ve mendil kapmaca oyunu da bunu tetiklemiş *
yenilmeye asla tahammülüm olmayan bir oyundu bu o kadar çok severdim ki , trick i ise oyuncunun yüzüne değil mendile odaklanmaktı , ha olur da karşımdaki benden önce kapmaya kalkışırsa bir anda speedy gonzaleze dönüşür sırtına bir yumruk ya da kıçına tekme atar çocuğu yere düşürür ,kan ter içinde yani ne yapar eder ondan o beyaz mendili alırdım * . böylelikle namağlup şampiyonluğumu ilkokul bitene kadar ilan etmiş olurdum , sapıkça bir çocukluk zevkiydi mendil kapmaca benim için. (bkz: masumiyet) *
onun dışında ''yerden yüksek'' ve ''uzun eşek'' oyunları ise apayrı bir anı ve entry konusu yine...
devamını gör...