mesaj atmayıp aptal aptal göndermelerle uğraşan flört

nasılsın? demek dururken ''bir selam lütfet, bu ne çok hasret?'' şarkısını storysinde paylaşan değişik yaşam formudur. her adımı ve her mesajı erkek kısmından bekleyenler yalnızlığında boğulmaya mecburdur. tek taraflı olan şeyler sürdürülebilir olmaktan uzaktır. bir ilişki tek tarafın çabalamasıyla yürümez. mesaj atmıyorsan story de atmayacaksın ulan bağyan.

toplumsal ritüelimiz oldu bu durum. sadece flörtle kalmadı maalesef. konu komşu, iş arkadaşı, akrabalar, herkes bu tarz göndermelere bayılıyor.

flört statüsünden düşmüş insan.

büyük nedenlerinden biri, türkiye'de merhaba falan diyor diye adli işlem başlatabilen kadınlar.

benim yaptığım bir şey değil. erkek halimle bana yapıldığını da gördüm. ben bunları, aynı dertli whatsapp durumları gibi, komik bulurum. hoşlanmadığım da bir durum fakat nedeni yukarıda.

bu gözler ne davalar, ne kavgalar gördü. 17 yaşında çocuğun, yaşıt bir kıza selam yazması sebebiyle, kızın 19 yaşındaki sevgilisi ve grubu tarafından dayak yediğini gördükten sonra, bazı şeyleri farklı düşünmeye başladım.

belki de gerçekten çiftleşme danslarına geri dönmeliyiz.

...... tribini dikerim dedirten durumdur.

(bkz: muhafazakar modernizm)

bir insan çeşidi.

bunun bir de her yazılanı kendi üzerine alınan versiyonu var ki evlerden ırak! diyelim ki ayrıldınız. o ara tamamen rastlantısal olarak ayrılıkla ilgili sözleri olan bir şarkı beğendiniz ve paylaştınız. adam/kadın "kesin bana duyuruyor" diye üzerine alınıyor. ee ayrıldık diye yaşamayacak, hiçbir şey yazmayacak mıyız?

hele bir de laf soktu diye düşünenler var. niye alınıyorsun spesifik bir konudan bahsedilmemiş, senin adını vermemiş bir şeyi kendi üzerine? yarası olan gocunur çünkü...

neyse... her ayrılan laf sokmuyor aslında. bazıları yapıyor da bazen de karşı tarafın alınganlığı nedeniyle öyle sanılıyor.

en fazla reddedileceğiniz durumdur. bu kadar kasmayın be. gönderme mönderme boş iş git adam gibi konuş yemez ya seni. hiç mi üşenmiyonuz böyle şeylere yav ?

yaşı bilmem kaç olmuş ama hala ergenlikten çıkamamış cinsiyetlerin yaptığı saçmalık silsilesidir.
bir de bunun kendilerine yapıldığını gördüğünde de garip bir zevk alıyorlar gözlemlediğim kadarıyla.
tencere/kapak misali boş ve ruh hastası insanların yapacağı işler yani kısaca.
hayatlarında gerçek sevgi nedir görmemiş,denememiş,hep yapay işlerle kendini kandırmış ,herkese de o şekilde yaklaşacağını sanmış, tam tersi davranışları görünce de afallayıp "bunu bana nasıl yapar, nasıl benimle konuşmaz,muhatap olmaz,göndermelerimi sallamaz,atar gider yapar" diye de ağlaklığa girerler bir de.
aynı zamanda narsist,egoisttirler ve de hayatları boyunca tek bırakılmayı hak ederler.
ama işte bunun hem farkında olarak eziklenir hem de kabul etmemek için direnerek ego kasarlar. netlikten uzak ,anca göndermelerle hayatını idame ettirecek kadar cesareti olan, doğru iletişimden kaçan, kaçak göçek yaşayan tiplerdir işte.
öfffff okurken bile bunaldınız değil mi?
böyle ergen beyinle hareket edenleri en uzağınıza itin orada ne halt ederlerse etsin ve size bulaşmasınlar.

duvardan top sektirme olayının sosyal medyaya yansıması kötü oldu. birader sıkıntın varsa direkt yaz işte. ne gönderme diye uğraşıyorsun? ama yok illa lafı sektirip öyle çarptıracak

bunu flörtle sınırlandırmayalım lütfen. akrabaları da katalım. özellikle yengeleri. birbirlerine her cuma hayırlı cumalar mesajı atmıyormuş gibi davranıp yılan yengeler gjfkgk.

flörte de gelecek olursak.. onun aptallığıdır. neydi bir söz vardı? at gibi giden it gibi döner.

bir demet akalın değildir.

bu tarz ilişkiler çok yormaya başladı artık. bazen kim kimle flört ediyor, kim kimden hoşlanıyor anlamıyorum. mesela "flörtöz" diye tabir edilenler var . kendileri flörte doyamıyorlar , gözler hep fıldır fıldır * . birde her şeyi flört etmeye bağlayanlar var . hatta bazen haberim olmadan insanlarla flört etmiş oluyorum . nasıl olduğunu henüz çözemesemde en azından uzun bir süre yalnız kalmak istediğime eminim.

kıvırmayın şimdi, hepimizin zaman zaman yaptığıdır. laf sokmak, taşı gediğine koymak, ironi yapmak, gönderme yapmak bizim işimiz. kendimizi doğrudan ifade etmeyip; dürterek, olmadı sürterek hissettirmeyi severiz. çünkü neden? çünkü her zaman, işimize gelmediğinde kıvırma şansımız olsun isteriz. elbette 7/24 böyle yaşamıyoruz ama look at the blackboard or mirror. sosyal medyaya bakınız. bizim yansımamız işte. twitter bununla dönüyor, hikayeler hep nispet içeriyor. bunu da bir kenara bırakalım. edebiyat tarihimizde "söz sanatları" *var. geleneğimiz böyle...
demet akalın çokça yazım ve anlatım hatası yapıyor ama hepimiz hande yener'in askerleriyiz.