misafirliğe gidilen evde hizmet etmek

misafirliğe gidiyoruz, hoş beş sohbet edeceğiz, bir kaç bardak çay ve atıştırmalık bir şeyler yiyeceğiz ama bardak boşalınca ben dolduracaksam, boşları ben götüreceksem ne anladım misafirlikten.

cok sevdigim hadise, kimse hizmetcim degil sonucta. bir cay dolduramayacaksam bu hayatta, yasamanin ne anlami var.
evde de boyleyim, kendim yaparim, esimden birsey istemekten hic hoslanmam. he bana misafirlige gelene derim, haci mutfak orda, canak comlek burda, mutfak senin ne istersen nekadar istersen acima gom.

aileyle gidilmişse ve ortamın iş yapabilecek en küçüğü isen kaçınılmaz olandır,anne sürekli kaş göz işareti yapar,hadi yardım et diye,anneyle göz temasını kesip başka yerlere bakarsan eve gidince ya da ortamda yalnız kalınca annenizden bi ufak azar işitirsiniz niye yardım edilmiyo bu diye.sonra
el mahkum seve seve yardıma koşarsın.bir yardım yapılacaksa yaş gözetmeden hep birlikte yapılmalı.
bir de kalabalıkta elindeki çayını bitiremeden sürekli mutfağa git gel çay doldurma işine sinir oluyorum ,getirecen salona küçük tüpü ,koyacan çaydanlığı kim isterse kalksın alsın.

üstteki yazar arkadaşa katılmakla beraber, bazen de samimi arkadaşa gidince başımıza gelendir. aynı zamanda malum karantinalardan ötürü, özlenendir.

duruma göre değişir kendim isteyerek ise sıkıntı yok.

popomuzun üstüne oturmadan çay servis etme olayı genellikle. çok sinir olduğum için yapmıyorum, eğer içimden gelirse kendim teklif ediyorum zaten "çayları tazeleyim mi" diye. ama zorunlu bir şey olunca yapmıyorum.

rahatsız olmadığım aksine yardım etmekten dolayı zevk aldığım bir olaydır.

evden çıkmadan önce kendimi sıkı sıkı tembihlerim.
- gittiğin yerde saksı gibi otur, hiç konuşma ya da, iki kelimelik cümleler kur. sonra iç sesim sorar;
+giderken gördüğüm kedi köpeğe selam verebilir miyim?
- tamam ver ama cıvıtma.

neyse son derece kararlı olarak giderim. tam kapı açılır o an için de bir gayzer patlamışcasına bir neşe... *
kocaman bir merhaba, içimden haykırırım kendime;
-kız demedim mi sana ağır olacaksın diye?!! piiiii rezilliiiik!! iç sesimin bağıra bağıra sesi kısılır, fenalık geçirir. ben o ara ev sahibi ile muhabbet, şakalar falan mutfaktan sofraya tabak taşırım. sonra yapılmamışsa salata yaparım. pişirilecek bir şey varsa onu pişiririm. yemek sonrası bulaşığı muhabbet ede ede birlikte yıkarım. ışler bitince kahveyi bile birlikte yapar öyle içerim.

sonuç: hani verdiğim sözler? hani ettiğim yeminler?
adam olmaz benden... *

bekar kadınlar ailesiyle gittiğinde şiddetle maruz kalırlar bu olaya. çünkü evlenmedin bari bir ev işi gör ülkesinde yaşamaktayız, kafa hala oralarda maalesef. ha kötü bir faaliyet değildir o ayrı mevzu yardım etmek her zaman güzeldir tanıdığa eşe dosta.

ahmak misafir ev sahibini ağırlar derler ama yardımlaşmak iyidir, küt gibi oturmak olmaz.

o evde nedense rahat etmemi sağlayan durumdur. yardım etmesem çok kasılır ve rahatsız olurum.
bunu hizmet olarak değil yardım olarak görürüm zaten.

yani evde sizden küçük yoksa normal bir şey. yaşıtsanız da normal arkadaşınıza yardım edin bir zahmet.

zorunlu bir misafirlikse, bazen sohbetlerden kaçmak için kullandığım yöntem.

ben sadece bulasigimi mutafaga gotururum veya bikac tabak tasirim eger genclerse tabii ama yasli olduklarinda mecbur yapiyoruz , yaslilarsa yapin lütfen mutlu oluyor ev sahibi

misafirlik ne awk ? kaçıncı yüzyıldasınız alo ? mağaradan mağaraya mı misafirliğe gidiyorsunuz anlamadım ki ?
benim evime kimse gelemez, güzel kadınlar hariç.

misafirliğe mi gidiyoruz hizmete mi belli değil arkadaş dermişim.hele bide senin yaşıtın varsa bide anlasabildiyseniz fikirleriniz de uyduysa o zaman mutfağı baştan düşersin sohbet muhabbet derken bı bakmkssin vakit uçmuş.

sevdiğim bir durumdur. ev sahibinin stresi azalıyor yardım edince.

misafirliği bilmem ama taziye, düğün vs gibi programlarda stabil çaycıydım.

birilerine bir şeyler ısmarlayınca kendini mutlu hisseden insanın psikolojisindeki sıkıntı hemen hemen aynıdır

ev sahibinin özellikle yaşı size yakın olan çocukları istifini bozmuyorsa yanlış olandır. onun dışında kimse kimsenin hizmetkârı değildir ve yardımlaşmak güzeldir.