misafirliğe gidilen evde hizmet etmek

ilk birkaç gün size misafir olduğunuz hissettirilir. bir şey yapma diye ikaz edilir. sonra ise ufak ufak iş buyrulur. sen şunu yap ben de bunu yapayım. en sevmediğim şeyse misafiri artık ev halkından görüp kendi sevmediği alışveriş işinin devredilmesi. şunu al gel bunu al hadi. markete gönderilme başladıysa evime geri dönüyorum. evde yemeğe veye temizliğe kalkışmak zoruma gitmiyor ama bazı insanların genel temizliği misafir varken yapması uyanıklık gibi geliyor. kendi 3 günde bitirecegi işi bir günde bitiriyor. çünkü bana sen şunu yap ben bunu yapayım diyebiliyor. misafir olduğum yerde yemek temizlik ne varsa yaparım sorun yok fakat benim misafir olma amacım gezme ve sohbet ise bunların hiçbiri yokken ben sürekli çalışıyorsam bu bana kötü gelir. bir daha gitmem. ben ayda yılda bir birine misafir olurum o da bana da ona da değişiklik olsun diye ama o inatla kendi düzenine devam ediyorsa rahatsız olurum. sen misafirsin deyip hiçbir işe katmaması veya sürekli bu söylemleri kullanması da hoş değil. aynı zamanda sen misafir değilsin deyip rutinini bozmayıp tüm işleri senle bölüşmesi de hoş değil. o ara dengenin tutturulması lazım.

bu duruma tamamım. yardım edilebilir tabii ki ev sahibine. özellikle biraz yaşı ileriyse yemekten sonraki çay servisini falan yapmaktan asla gocunmam. çoğu da çok memnun olur bir sürü güzel dualar ederler. burada beni sinir eden bazı misafir tipleri var sadece. bize geldiklerinde de buna gıcık olurum. ağızlarında demir’den bir kaplama olduğuna inanıyorum bazı inanların. ya sana bir bardak çay ne zahmetlerle getiriliyor biraz yavaş iç ya. daha mutfaktan yeni gelmişsin bütün boşları doldurup gelmenin rahatlığı var hoop biri çayını bitirmiş. yahu biraz anlayış zor değil. çayı elinde tutup bir yere yetişecek gibi üç saniyede bir yudum alıp 1 dakika içinde bitirmek neden? tamam çay sıcak içilir öyle seviyor olabilirsin ama beş bardak da içilmemeli yani. böyle insanların yanına bir demlik koyasım var artık benim. bittikçe doldurup doldurup içsin.

ben yaptırmıyorsam kimse de bana yaptırmasın. sonra şöyle yaptı böyle etti ,evin şekli şemali değişti dedikodularıni yapacaksa ev sahibi, misafirine iş buyurmasin yaptittirmasın. açikçasi ben mutfağımda benden başka kimsenin olmasını istemem

burada yapmam diyenlerin %90ı "misafirliğe gittikleri" evin yatağında neler neler yaptılar ama işte sorarlarsa olur mu öyle şey?!
hizmet sadece kahve demlemek ya da bulaşığa yardım etmek değil*

anadolu irfanı(?)...
çocukluktan itibaren alıştırılır özellikle doğu kültürü(?) ile büyümüş her kadın. sonra büyüse de atamaz içinden bu "yardım etmeliyim, laf söz olmasın, ayıp olmasın" düşüncesini...
arkadaşın evine gidip de beraber yapılabilecek işlerden bahsetmiyoruz elbette.
çok yakın olmasan da gittiğin evde çay servisi, bulaşık, sofra kur kaldır hatta ortalığı sil süpür... of ne gereksiz âdetler, pardon, eziyetlermiş be. iyi ki uzaklaştım hepsinden.
erkekler bilmez.

bunu bulanın allah belasını versin demek istiyorum sadece.

en nefret ettiğim şeylerden bir tanesidir. gerçekten "bilmem kaç saat yol gideyim de onun evinin temizliğini yapayım" diyen ya da bayram ziyareti için "erken gideyim de bayram temizliğine yardım edeyim" diyen birileri olduğunu sanmıyorum, lütfen olmasın. ha olursa da gittiğiniz kişi yaşlıdır, kimsesi yoktur bu düşünce o zaman güzeldir. ama evde bir sülale yaşayıp temizliği yine sizin geleceğiniz zamana saklıyorlarsa bu direkt iş kitlemektir. ben hiç hatırlamıyorum sohbet-muhabbet barındıran, özlem gidermeli bir akraba ziyareti. zaten siz farklı bir şehirden aynı kişi ya da kişileri görmeye gelip orada kalacaksanız asla ilk misafirliğinizdeki özeni bulamazsınız. akraba barındırmayan normal bir misafirliği kast ediyorsak da toplasan iki saat duracağımız yerde hizmet ettirmesinler bir zahmet. ***