mr. church

hasta bir kadının yanına onlara yemek yapması için bir aşçı gönderilir. bu aşçı bir anne ve kızına sürekli yemek yapar ve akşam evine giderdi. ilk gün küçük kız ile tanışmaları pek güzel olmaz ve annesine aşçıyı kovmasını söyler ama akşam geldiğinde aşçı evdedir. üstelik gitmeye de hiç niyeti yoktur. aşçıyı yollayan ise kızın babasıdır ama annesi kanser olduğu için ayrılar ama adam belki de yapabileceği en güzel iyiliği yaparak onları bu aşçı ile tanıştırır. başta annenin ömrü altı ay diye anlaşırlar adamla ama kadın aşçının güzel yemeklerine ve nezaketine karşı olacak ki ömrünü bir hayli uzattı altı yıl kadar. aslında imkansız gibi geliyor ama kız okuldan mezun olurken annesi halen oradaydı. fakat anne bir gün ömrünün sonuna gelince kız üniversite için şehirden ayrılıp okumak için gider. uzun bir zaman okuduktan sonra tekrar yaşadığı şehre döndüğünde ise gidecek tek yeri seçer aşçısının yanına. okul okurken onu sürekli soran adamı unutamazdı herhalde. bir iki gün kalacağım diye geldiğinde karnı burnundaydı ve adamın bunu sormamasına oldukça şaşırmıştı. adam evde kalma şartlarında özeline saygılı olması olarak belirlediği için bir gün onu odasını karıştırırken bulunca ona kızar ve evden atar. kız arabasında sabahladığı bir gecenin sabahında eski bir dostu görür. onunla sohbet edip tam oradan ayrılacakken bir kaykaycı kıza çarpar ve hamile kız yere yığılır. arkadaşı onu o halde görünce hemen onu hastaneye yetiştirir, tabii bu adam kaza yaptığı için ehliyetini kaptırmış biri olduğu için ve uzun zaman sonra dibe vurduğu için tam vazgeçmişken kızı hastaneye götürmesi ile hem bebeği kurtarmış olur hem kendi hayatını tabii bunu filmin sonunda kıza söyler bebek kocaman bir olduğunda ama ben lafı geçmişken söylemek istedim. neyse hastanedeyken aşçı tekrar gelir ve kızı yanına aldığını söyler ondan sonra hep onun yanında kalırlar ve uzun bir zaman sonra aşçı hastalandığında kız onu hastaneye götürdüğünde ise orada doktor olmuş okul arkadaşını görür. tabii onlar daha önce mezuniyet gününde birlikte bir gece yaşamışlardı ama üniversite için ayrıldıklarında bu ilişki bitmişti, fakat burada tekrar başlar. yaşlı aşçı ömrünün sonuna geldiğinde ise kıza çocukluğundan beri kitap sevgisini aşılayarak büyük bir iyilik yaptığı yetmezmiş gibi kızın bir yazar olması için gereken tezin konusu da olur yaşlı aşçı.

yaşlı aşçı çok yetenekli olmasına rağmen bu yeteneğini kullanıp para kazanmak gibi bir şey hiç düşünmemişti. piyanoyu inanılmaz çalabilen resim yapabilen ve mükemmel yemek yapabilen biri hasta bir kadına bakıcı olmaktan daha farklı şeyler yapabilirdi ama o aşçı oldu ve kendi hayatında bulamadığı aile ortamını yaşamak istedi. insanların ihtiyaçları çok farklı olabiliyor demek ki mesela filmde kızın küçükken evlerine gelen kız arkadaşı ileride bir modacı olmak ister ve olurda ama bebek sahibi olamıyordur. yani her şeyi vardır ama dünyanın en güzel şeyini hiç tadamayacaktır. ama bizim kızınsa hiçbir şeyi yoktur bir kızı vardır. hayat böyle galiba birilerine istediklerini verse de onlardan bir şeyler alıyor. bir de aşçı var kızın hayatına anlam katan adam annesinin erkenden gitmesine mani olan adam, yalnız kaldığında yine onun için hep orada olan adam bir babadan öte bir adam.

sanırım benim için fazla duygusal bir filmdi çünkü aşçının babası ile olan sorunlarını da göz önünde bulunduruyorum ve bulduğu aileye sahip çıkmasını anlayabiliyorum. kızın küçük kızı ile olan ilişkisi de çok güzeldi aşçının ve bir de aşçı hasta olduğunda yıllarca onun yemek yapmasını izleyen kız hiç yemek bilmemesine rağmen onun gibi güzel yemekler yapmaya başlıyor ve adam evde hasta yatarken kız onun gibi yaşamaya başlıyordu. bir aşçı gitmişti ama aşçı hep oradaydı anlayacağınız.

filmin eksiklerinden bahsedecek olursak ilk olarak adam ölecek kadar ağır hastaysa neden bize film içinde söylenmedi. bir anda gitti adam. bir de filmin başında aşçıyı tutan adamı hiç görmüyoruz ve bu biraz tuhaf kaçıyor. tabii bunları görmek zorunda mıyız tabii ki hayır çünkü film çok güzel ve bu detaylar olmamasına rağmen güzel. yine de bir kulp takacak olursak sonda yaşlı adamın ölümü biraz daha mantıklı olabilirdi.

charlotte'ın istediği üniversiteye gidebilmesi için yeterli parayı mr. church, biriktirdiği market vs. paralardan (market alışverişini charlotte'ın annesinin verdiği kuponlarla yapar.) karşılar.

mr. church, geceleri bir barda piyano çalmaya gider fakat bu çok sonradan ortaya çıkan bir gerçek olduğu için charlotte hep mr. church'ın geceleri nereye gittiğini merak eder. oradan -bardan- sarhoş döndüğü geceler mr. church, eski anıları tekrar yaşıyormuş gibi babasıyla kavga eder ancak bunu yaparken babası yanında bile yoktur, sarhoştur işte... belki de zamanında çektiği bu ailevi problemlerden dolayı, charlotte'a kapısını açar ve ona tıpkı babasıymış gibi davranır...