münacat

''allah'a yalvarmak, yakarmak'' amacıyla yazılan şiirlerdir.

genel olarak kulun acziyetini ve fakriyetini idrak edip allah'ın esmalarına sığınması şeklinde yazılırlar.
münacaat-ı üveys el karani'yi ilk duyduğumda çok etkilenmiştim, tüylerimi ürpertmişti, arapçasını okumak da türkçesini okumak da ayrı lezzetlidir.

seçkin bir kimse değilim,
ismimin baş harfleri acz tutuyor.
bağışlamamı dilerim.

sana zorsa bırak yanayım,
kolaysa esirgeme.

hayat bir boş rüyaymış,
geçen ibadetler özürlü.
eski günahlar dipdiri.
seçkin bir kimse değilim.
ismimin baş harflerinde kimliğim,
bağışlanmamı dilerim.

sana zorsa bırak yanayım,
kolaysa esirgeme.

(bkz: cahit zarifoğlu) (bkz: sultan)

"şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi
taşınacak suyu göster, kırılacak odunu
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin
tütmesi gereken ocak nerde?"*

münacaat