musluktan su içmeyi özlemek

şöyle avuç avuç içmeyi özlemektir.

damacanaya devam.

trabzon'un beşikdüzü ilçesinde içiliyor, 5-10 senedir...
tarihe not düşme anlamında, buraya iliştireyim dedim..

kim bilir, yıllar sonra belki bakar biri; ''vay anasını'' der..
''bak, şurada içiliyormuş mesela..''

ve vardır da eminim, ülke genelinde birçok ilçe..
tam net araştırmadım, bilemiyorum.

bazı suların, ne kadar arıtırsan arıt, bir boka benzemediğini iyi biliyorum ama.
samsun bafra'da, 20 yıl boyunca taşıma su ile işimizi görmüştük.
kızılırmak çok fena.

dağlara yakın yerlerde yaşamak, en mantıklı seçim olur sanırım, bu noktada...
kar birikiyor, su sürekli tazeleniyor falan...
o tarz coğrafyalarda neden olmasın?
bekleriz efendim.
deniz ile yayla arası, 30 dakika!

ya sözlük hayırdır sen google mısın? insta algoritması mısın hayırdır? artık anlık hissettiklerimize böyle başlık açacaksan bu işi bir konuşmamız lazım seninle. neyse onu sonra halllederiz.

bir kaç dakika önce hissettiğim duygu. damacanadan doldurmaya üşenip, musluktan, amaan ne olacaksa olsun, ölürsem öleyim* deyip bir bardak su içip, aa aslında niye içmiyoruz ki diye sorgulayarak, bu kolaylığı özlemek mi yoksa damacana fiyatlarına gelen ebenin nikahı zamlardan ikrah etme duygusu mu bilememekle birlikte, ben bundan sonra bu çılgınlığı daha sık yapmaya karar verdim.