mutlu evliliğin ilk şartı

şöyle bir şey okumuştum;

osurmak!!!
evet yanlış duymadınız. o-sur-mak!!!
mutlu bir evlilik için, özgürce osurabilme rahatlığı olmalı çiftlerin arasında.
sadece erkek için değil , kadında çılgınlar gibi osurabilmeli. g*t kasnaklarını gevşetip salonun tozlarını kaldırabilmeli o naif osuruğuyla. ya da
erkek, gece uyurken 'aman aramız bozulmasın' diyip , kalkıp salona ya da wc'ye osurmaya gidip, birde kesif kokuyu dağıtmak için g*tünü yellemek zorunda kalmamalıdır.
osurmak özgürlüktür , osurmak mutluluktur. :))

mutlu seks.

evlenmemek...
ortalama 30 lu yaşlarda olduğunuzu düşünün, bunca yıl o farklı bir hayatta farklı bir hayat sürüyor ki aynı durum senin içinde geçerli ve durum çatışma doğuruyor..

mutlu evlilik yoktur. insan gibi geçinin yeterli. salak mısınız oğlum mutlu evlilik ne? evlilik çocuk boku temizlemektir, sorumluluktur.

saygı bence her şey çok yüksek de olsa saygısızlık olunca insan mutlu olamıyor.

evlilik veya farklı bir beraberlik, fark etmez, iki insanın mutlu bir beraberlik yaşayabilmesinin tek yolu var o da fedakarlık. fedakarlık olmayan yerde mutluluk olamaz. fedakarlıkta yarışan iki insanın beraberliği ise cenneti bile kıskandırabilir.

öncelikle, osurmak eyleminin mutlu evlilikle alakasının olduğunu düşünmüyorum. kaynak: evliliğim. kocamla yiyip içmek güzel de, benim bile yer yer tahammül edemediğim kokuyu adama niye koklatayım? tüm gün çilek ve ananasla beslenmediğime göre osuruğumun da gül kokusu olduğu yönünde bir beklenti yoktu herhalde değil mi? abi "kokoreçe gidelim mi" dendiğinde "gidelim" diyecek kız arkadaş arayan çevrem, kızın osuruğunu gül kokusunda bekliyormuş bunu da öğrendim bu süreçte, ay resmen şaka gibi.
gel gelelim gözlemime, mutlu evliliğin sırrı sağlıklı iletişimdir.

sadece ilk şart olarak ifade edildiği için başı sokacak bir çatı bulunması olsa gerek.

(bkz: mutluluk)

saygı, sevgi ve fedakarlık. mutlu evlilikten kasıt huzurlu evlilik olmalıdır. zira mutluluk anlıktır. kavramları tanımlamak gerekiyor.