mutlu sonların sadece filmlerde olması

insanların motivasyonunu yüksek tutmak için uydurulmuş kurgulardan ibarettir mutlu sonlar.
her işte bir hayır vardır deyimi gibi aynı. ne kadar kötü olay yaşanırsa yaşansın muhakkak insanın yüzünü güldüren bir hede yaşanır ve hemen orada "var her işte bir hayır" denilir. fakat aslında yoktur. hiç iyi bir şey olmasa bile bilinç hayatta kalma mekanizmasının bir parçası olarak meşrulaştırma fonksiyonunu kullanarak herhangi bir olayı da hayırlı bir işe yorabilir. bunu da aklı dengeyi korumak için yapar.

işte aynı buradaki gibi insanların inanılmaz decede acımasız olan şu varoluşta, akli dengeleri yitmesin diye uydurulmuş bir şeydir mutlu son. bir amaç, bir destinasyondur.
oraya varmak için çabalar durur insan işte.
işçi arılar çalışırken motivasyonunu kayıp etmesin diye uydurulmuş bir şeydir.

filmlerde bile mutlu olmak o kadar zorken, sana bana yedirecek halleri yoktu ya.

hiç masaj yaptırmamış yazar beyanı.

her sondan sonra mutlaka yeni bir başlangıç vardır. eğer mutlu olan bir şey varsa da, bu başlangıçtır. son olan hiçbir şey mutlu bitmez. yani mutlu son dediğimiz şey yalnızca kurgudan ibarettir.

kesinlikle inanmadığım bir zırvalık zaten allaha inanan bizim için yalnızca dünyada bir son olacağını ki onun da yaptıklarımızın hesabını vermeye başlangıç olması son diye bir şeyin varlığını ortadan kaldırıyor. benim mutlu olmamın uzayın içinde ihtimali yok mutlu son sadece filmlerde olur

mutlu sonla biten filmlerden hoşlanmam çünkü mutlu son bir son değildir. gerçek dışıdır. o nedenle gerçekçi filmlerin sonu zaten pek iyi bitmez aynı hayat gibi. kötü şeyler de oluyor hep mutlu olunmuyor ama mutlu olunacak bir şeyler bulup yollarımıza devam ediyoruz.

bir de masaj salonlarinda olmasıdır.

mutlu son... sanırım bakış açısı ile ilgili. ilişkiyi nihayete erdirmek mutlu son mu? yani son mu? yepyeni bir başlangıç değil midir mutlu son? o halde son mudur?

mutlu sonun olduğu her şeye evet

filmlerde bir hayatın bize sunulmak istenen kesitini görüyoruz. genelde de tek bir konu parlatılıyor ve film boyunca ona yoğunlaşıyoruz. mutlu sonla bitenler özelinde konuşacak olursak; bizim gördüğümüz bu kadarı. biz onları o mutlu sonda bırakıyoruz ve onlar kendi evreninde yaşamayı sürdürüyor. tıpkı bizim de mutlu ya da mutsuz anların devamında yaşadığımız gibi.

yani demem o ki biz de birçok kez "mutlu son" yaşıyoruz. hayatımız küçük küçük filmlerin birleşimi gibi. hatta şey diyormuşum "hayatımızı yazsak roman olur.." ama öyle bir şey demiyorum ve gidiyorum.

gittim.