muzaffer ozak

1916 karagümrük doğumlu türk sahaf, vaiz ve mutasavvıf. halvetî cerrahî yolunun 19. postnişini. ilk tahsilini babası konyalı hacı mehmed efendi'nin yakın arkadaşı uşşâkî şeyhi abdurrahman sami saruhanî'nin yanında yaptı. annesi ayşe hanım tarafından seyyid olan ozak'ın on bir abisi, iki dayısı l. dünya savaşı'nda, en küçük abisi de milli mücadele sırasında şehit olunca zor şartlar altında büyümek zorunda kaldı. döneminin önemli isimlerinden dersler aldı. süleymaniye, sultan ahmed, fatih, eyüp, beyazıt gibi önemli camilerin yanı sıra istanbul'un çeşitli camilerinde vermiş olduğu sohbet ve vaazlarında nüktedan bir üslupla dinin anlaşılması zor kısımlarını kolayca izah ederek halkın ilgisini çekmeye başladı. gördüğü bir rüya üzerine halvetî cerrahî şeyhi fahreddin efendi'ye intisap etti. şeyhinin vefatı üzerine nureddin cerrahi tekkesi'nde irşada başladı. irşad, envâr'ül-kulûb, zînet'ül-kulûb, aşk yolu vuslat tariki adlı eserler kaleme aldı ve aşkî mahlasıyla şiirler yazdı. sahaflar çarşısı'ndaki sahaf dükkanında da halkı irşad etmeye devam etti. katılmış olduğu kültür-sanat festivallerinde amerika başta olmak üzere birçok ülkeden insanı islam'la tanıştıran ozak, on dokuz yıl şeyhlik makamında hizmet ettikten sonra 13 şubat 1985 yılında vefat etti ve nureddin cerrahi tekkesi'nin türbe kısmına defnedildi.

"sende gizli olan hazineyi bil. onu keşfet, bul. sen bir emanet-i ilahiyyeye hâmilsin, yani allah'ın emanetlerini taşıyorsun. bâtınen sen busun. sende büyük bir hazine-i ilahi var, bunun farkına var. bu senin iç âlemindir. dış âlemin mahdûddur fakat iç âlemin nâ-mahdûddur. çünkü senin özünden içeri bir öz vardır. ki sen o öze bağlısın. yani allah'a bağlısın. hakk seninle beraber, sen kiminlesin?"

babalar babası, deryalar deryası, gönül cerrahı. davudi sesi ve hitabeti ile bu toprakların gördüğü nadide sırlı kişilerden.

(bkz: aşkî) mahlasıyla bilinir.
şiirlerinden birini (bkz: özgür baba) yorumu ile dinleyelim : buradan

ara ara özlemi düştüğünde sahaf dükkanına gider üzerinde hala koyun postu olan koltuğuna elimi koyar bi nefes alıp giderim tek kelime etmeden…