namazın yeri ayrı içkinin yeri ayrı

katıldığım bir sözdür. herkesin günahı sevabı veya inancına göre sorumluluğu kendine ait.
dün bu söze katılmayan bir arkadaşımla konuştum. herkesin müslüman olduğunu,müslüman olanların da içki içemeyeceğini söyledi.
içki içip namazını niyazını veya bambaşka iyi şeyleri yapan çok arkadaşım var ve aynı zamanda da içki içmeyip namazını kılıp ne kötülükler yapan arkadaşlarım da var.
çok şey demek istedim ama saygı duyup susup es geçtim.

bu da bir bakış tabii.. yalnız hakkını yememek adına da söylemek zorundayım: ama rakının yeri de bi başka canıım.. bambaşka.. :)

perşembe gecesi rakıdan sızıp ertesi gün cumaya giden beş vakit kılan tanıdıklarım var.
eskiden ramazan gelince ağzına içki sürmezdi insanlar şimdi ise bakıyorum gizli gizli neleri götürüyorlar.
bir de kendilerince ince ama yaptığı sözde dokundurmalar dışarıdan tomruk gibi gözükenler var.
çok şaşkınım.*

fabrikada çalıştığım yıllarda iftarını bira ile açan formenimiz vardı. oluyor mu öyle diye sorana oluyor ya da olmuyor bunu kimse bilemez, bir allah bilir derdi. benim için farketmez ben ne şeytani görürüm ne salâvat getiririm.

bunu diyorsan... çanlar senin için çalıyor.



insan, çelişki ve bilmeceli bir varlık. cumadan çıkıp meyhaneye gidilir bazı gruplarda. onu yapıyorsan öbürünü yapamazsına karşıyım, bunu da en günahlılar kaşır, günahsız insan mı var? attığımız adım günah elhamdülillah. kalben ibadet etmek isteyeni bırak etsin, akşam da gitsin içsin.

bu tipler aciz olduğu için böyle zaten. kendini tutamadığı için böyle.