nasıl güldüğün edebini neye güldüğün zekanı gösterir

nasıl güldüğümüz edebimizi gösteriyorsa ben baya edepsiz biri olmalıyım. aralıksız ve yüksek sesle gülebilme potansiyelim var. utanmadan gülüyor edepsiz.

sönmez dayı, recep ivedik 1 ve truva çoruma son 10 senedir hayvan gibi gülüyorum. beni yaptığı umrumda değil.

nasıl ve neye güldüğüm o anki ruh halimi gösterir yalnızca.

ota boka hayvan gibi gülerek edepsiz bir gerizekalı olduğumu dosta düşmana kanıtlamış olmanın huzuru ile ekrana sırıtıyorum şu an.

kısmen katıldığım kısmen katılmadığım yer yer de tepkisiz kaldığım düşünce.

nelere güldüğü, bir insanı tanımanın yollarından biridir. yalnızca mizah anlayışı ya da zekayla sınırlandırmamak gerekir. mizah anlayışı doğrudan olmasa da zekayla ilişkilendirilebilir ama bu noktada gülen kişiden çok güldüren kişinin zeki olduğunu düşünürüm. bu açıdan yorumsuzum.

başlıktaki iki unsur dışında; ne kadar vicdanlı olduğunu da öğrenebiliriz mesela. empati duygusu gelişmiş mi? insani değerleri ne derece ön planda tutuyor? gülmeyi ne amaçla kullanıyor bu da önemli. biriyle alay etmek, onu küçük düşürmek için gülüyor mu? veyahut sarkastik tavırlar sergiliyor mu? bunlar, cevaplarına ulaşılması mühim sorular.

(bkz: osuruğa gülenin osuruk kadar aklı yoktur)

bazen bazı açıklamalara ağzımla gülmedigim oluyor. yalan yok.