eskiden çok güldüğün bir şeyin artık hiç komik gelmemesi

tatsız bir durumdur. eskiden gülme krizine sebebiyet veren şeyler yeniden akla gelince "bunun neyine gülmüşüz lan biz?" dedirtebilir.

aynı şekilde komik videolarda falan da vuku buluyor bu. mesela "genelkurmay cumhurbaşkanı başbakanınızım" diyen adamın videosu vardı. çok komikti ama az önce yeniden izledim ve artık hiç komik değil. gerçi hata bizde. aynı şeylere tüm ömür tekrar tekrar gülebileceğini mi sanmıştın? gülmek o kadar bedava mı lan?

değişmeyen tek şey değişim.

bir üst level:

eskiden komik gelen şeylerin eskiden de komik gelmediğini fark etmek.

gerçekten öyle..! devlet bahçeli'nin 'cenabettin şehabettin; herkel merkel coni toni, iki keklik.. ve diğer akla ziyan rakam sihirbazlıklarıyla ulaştığı sonuçlara, gülmekten katılır, gözlerim yaşarırdı..
devlet bahçeli hiç değişmedi.. ama artık bana komik gelmiyor.. düşündüm de, adam beni güldürmek için uğraşmıyor ki.. ben niye gülüyormuşum buna diyorum kendi kendime..
üstelik adam çok yaşlı, kendisi ve izleyenlerince de ayakta alkışlanacak ciddiyette bulunuyor. hem de ülkece yaşamımız ve geleceğimizi etkileyecek oranda yönetimde pay sahibi.. derin derin düşünmem gerektiği halde ben nasıl gülebilmişim. hayret..!
(al işte yine tüylerim tiken tiken oldu bak.!)

mesela "artiz ne arar la pazarda?" videosu. buna çok gülmüş müydüm hatırlamıyorum ama komik bulmuştum evet. şimdiyse mimik dinlendirmek için belki açar izlerim.

ama en büyük hayal kırıklığı devlet bahçeli videolarında oldu. püskevit falan çok güldürmüştü ilk çıktığı zamanlar* şu an ise ulan bunun nesi komik diye düşünüyorum ve bir cevabım yok. necmet erdimalar olsun, işsizi işsazı insansız olsun, 40 yapar olsun artık hiçbirinin o eski neşesi yok...

bonus: yas yas yas gley de güldürmüyor.