necip fazıl kısakürek’in bacak fetişisti olduğu gerçeği

“…
her ayağın bastığı yerde sanki kalbim var,
kalbim ki vahşi bir zevk alır ezilişinden.
ömrümün geçtiği yolda bana sorsalar,
gidiyorum bir kadın bacağının peşinden.
bir kadının içinden ağlayışı, gülüşü,
gözlerinden ziyade bacaklarına yakın
…”

dizeleri ile kendisinin itiraf ettiği fetiş.

not: isteyen istediği şeyi tabii ki yapabilir mesele bu değil.
mesele üçkağıtçılık mesele din bezirganlığı.
mesela şimdiki diyanet işleri başkanlığını ele alalım.
normal bir imam olsa kim ne diyecek?
ama adam şehadet diyor, şehitlik diyor, fakir fukara edebiyatı bilmem ne diyor sonra da üç milyonluk mercedes’e biniyor!
bizi ilgilendiren kısmı işte tam da bu.
yoksa bacak sevmiş popo sevmiş benim umrumda değil.
sevenleri de onu kanatsız melek sanıyorya böyle şeyleri görmeleri lazım.
kimse melek değil!
kadınları bilmem ama erkekler hakkında çok şey bilirim :)

öyledir ya da değildir bilemeyeceğim şimdi, sorma şansımız da yok malum. fakat bana mantıksız geldi. yüzlerce şiirde gözlerden bahsedilir. onlar da göz fetişi mi? belki de öyleler. yazınca mantıklı geldi böyle. evet bir paradoksa girdim şu an. çıkamam ben burdan. size kolay gelsin.

zevk sahibiymiş üstad...*

neredesiniz ey üstad diyen tayfa?
bir ara da cüppeli vardı böyle feyizli ve de derin derin konuşup sonra kasetleri çıkan bir molla abimiz.
bu necip denen herif de az buz değil yani.
menderes bunun kumar borcunu bile ödemiş.

zevk sahibi kişi fetişi.

az önce başlıktan öğrendiğim durum. pek de şaşırmadım aslında, şairler de insandır öyle değil mi?