nerede o eski bayramlar

bu yıl kıyaslayacak bir bayramımız bile olmaması ne kadar acı.

tanım: her bayram dillere pelesenk olmuş cümledir.

bayramın da adı kaldı sadece. bayramlık alsan evde giyebiliyorsun. baklava, sarma yapsan misafir gelmeyecek. şeker toplamaya gelen de yok gidemiyorsun da...
bayram da adı bayram işte... pazartesi, salı gibi bir gün oldu şimdi.

önümüz bayramken sözlüğün bayram özel radyo yayınına uygun ad.

30’luk teyzeler, dayılar konuk olsunlar, anlatsınlar.

büyüyen insanların her bayram yaptığı geyik. büyüyoruz onun için eski bayramları özlüyoruz. çocukken başkaydı zira bayramın tadı.

bayramlardan çocukken keyif alırdım ben mesela. anne baba, yakın akrabalarla bayramlaşmak hoşuma giderdi, ayrıca para verirlerdi. e büyüdük ama. geçtiğimiz bayram babamla bayramlaşmadım bile, bu bayram da belli değil.

peki çocuklardan duyuyor muyuz hiç bu lafı? duymuyoruz elbet. çünkü onlar çocuk. bi 10-15 yıl sonra onlar da başlar.

ülkecek her zaman ti'ye aldığımı bir cümleydi.
o eski bayramları 2 senedir aramaktayız.

hey gidi günler hey.

buram buram alaycılık kokan bu cümle, tıpkı birisinin bir yalan uydurup o yalananın bir gün kendisine geldiğinde, kendisinin de inanması gibidir. hep eski bayramlara -ironik olarak- özlem duyan insanların aslında söylediklerinde eleştiri, gülmece olsa da geçmişi özlemektedirler. alaylı ve küçümser tarzda ''nerede o eski bayramlar'' sözü gerçekte bir nostalji bir özlemdir. benim çocukken yaşadığım o bayramların esamesi bile okunmuyor artık.

tam da bu sualin sorulması gereken bir bayramdayız.

bu bayram en çok kullandığım laf. önceden bayramdan bir gün önce dedemlere gidip orada kalırdık sabah ise çok güzel bir bayram sofrasına otururduk. biz daha sofradan kalkmadan misafirler gelmeye başlardı. misafirleri nedense çok severim balkona oturup misafir gelsin diye dört gözle beklediğimi hatırlarım. ama şimdi o bayramlardan eser kalmadı. aile büyüklerimiz vefat etti zaten ondan sonra hiçbir bayramın tadı kalmadı. şimdi ise pandemiden dolayı evde tek başıma bayram geçiriyorum ailemden uzakta. ah ahh nerde o eski bayramlar...

cevabını bilsemde cevaplasam dediğim başlıktır. arka bahçeye bakın belki ordadır.

çocuklukta , geçmişin nostaljik anılarında kalmıştır. aslında özlenen, geçmişte bayramların genel anlamda nasıl yaşandığından çok kişilerin çocukluklarında yaşadıkları bayrama dair bir özlem var. tüm aile büyüklerinin hayatta olduğu, dertsiz, tasasız, şımarma hakkının sonuna kadar kullanıldığı çocukluk bayramlarına.
bir zamanlar dedeler, ardından anne ve babalar şimdi ise genç yetişkinler nerde o eski bayramlar sözüyle kendine ait özel bir dönemin bayramlarını yad etmektedir.

neden çocuklar kapımızı çalmadı ki ? neden bu bayram torpil,kız kaçıran patlatmadı çocuklar?

artık sadece bayram reklamlarına çıkıyor kendileri.

boomer ların bitmek bilmeyen aptalca bir lafıdır başkan olsam boomer'ları ve böyle lafları yasaklardım. (bkz: besim tibuk)

öyle diyoruzda biz o eski halimize kaldıkmı eski bayramlardaki yaşımızda kaldıkmı ki o eski bayramları arıyoruz zaman bizden çok şey götürdü mutluluğu alıp yerine hüzün bıraktı kalabalıkta yapayanlız kaldık
hepinizin bayramı kutlu olsun

bu sözü etmemizin nedeni büyümemiz. çünkü küçükken daha güzeldi bayramlar. harçlık alıyorduk, okul tatildi falan. bir heyecanı oluyordu. şimdi öyle mi? el öpen tarafta değiliz artık. kelli felli adamım yeğenim benden harçlık alıyor.

o eski bayramlar çok eskide kaldı. şeker toplamaya üşenen evde zaten var ne gerek var diyen bir nesil geliyor. o eski bayramlar daha da eskide kalacak.

eskiden fakirdik ama mutluyduk. bir sevinç vardı. şimdi hem fakir hem mutsuzuz. küfür yasak devam edemiyorum.

bu milli geyiğimizi her bayram yapardım ama sanırım bireysel hayata adapte oldukça bana inanılmaz angarya gelmeye başladı. tabi dedem ve nenem aramızdan ayrılınca işin biraz tadı da kaçtı.

anneannem ve nenem sülalenin büyükleri sayıldığından her bayram üç gün boyunca bizim ev sabah 9 gece 10 çalışırdı. bir grup kalkmadan yeni bir grup gelirdi. hesaplayın ki on yıl önce üç günlük bayramda bin küsür lira toplamışlığım var.
şu an böyle bir şey olsa gerçekten kafayı yerdim. aileyle keyifli vakit geçirilsin, isteyen istediğini arasın sorsun, isterse kalksın gitsin ama o hengame tekrar yaşanmasın ya.

bayramdan bayrama gördüğüm yıl içinde nasılsın iyi misin, bir şeye ihtiyacın var mı? diye sormayan insanları görmeme de çok gerek yok diye düşünüyorum.

edit: eski bayramlar burdaymış. kapanışı akşam 9’da yaptık dün.

90li yillarda kaldi cok istiyosaniz oraya geri donebilirsiniz*