nickaltı sekmesine tıklayınca hissedilenler

başkası yerine utanmak ve uyuz olmak gibi hissiyatlardır. dünyanın bütün samimiyetsizleri sanki o an orada toplanmış gibidir...

milletin nickaltına tanım girenlere uyuz olursunuz. nickaltına tanım girilen yazarların girdikleri havalar ise dayanılmaz bir şeydir. bir kaşık suda boğulması gereken tiplerle karşılaşmak gerçekten insanı rahatsız eder.

çok şükür sahtekar sözlük sosyallerinden olmadık. olmayız. şerefli adamız biz abi. düz adamız. net adamız. kendimizi sevdirmek için uğraşmayız. millete şirinlik satmayız. eğilmeyiz, bükülmeyiz... adamız biz adamız!

(bkz: ilgilenmiyorum)

nickaltı yazan ya da okuyan biri değildim. nezaketen eskilerin yeni yazarlara hoşgeldin vs dediği klişe karşılama mesajları bölümü sanıyordum. bu nedenle düzenli okumak gibi bir alışkanlığım da yoktu) bir ara (birbirini tanıyan ve) organize davranan bir ekibin, nickaltlarına pisleyerek, karşıt düşündükleri yazarlara (düşünsel bazda argümanları olmadığı için) çamur atıp hakaret etme tarzında davrandıklarını farkettim. bir talep ve şikayetim olmamasına karşın, moderasyonun duyarlı denetimleriyle mesajların silinip ilgililerin sessize alındığını görmek sevindiriciydi. özetle nickaltını tıklamak ya sizi nazik bir yazardan haberdar ediyor, ya da tuvalet duvarlarına yazan tosunlardan biriyle.
haberiniz olsun.. (kendi adıma çok gerekli bir bölüm olduğunu da düşünmüyorum. olmasa yazarlar ya da sözlük ne kaybeder.)

büyük hissediyorum.
iyi valla, başlıkta yürümeyin, vay efendim nickaltında yürümeyin...

daş mı yiyek?

oraya onu yazma, buraya bunu yazma.
nereye yazacaz olm, yazarız biz!

hic 1 sey aga.

sonucta benim hakkimda yorum yapanlarin cogunun 12k entrysi yok diye 1 sey hissetmiyorum. hani 11k'cik entryli yazar benim hakkimda fikir belirtse ne isime yaricak. sinek viziltisi gibi.

ama mesela, (bkz: ivanmilinski) gelse, yuzume tukurse, ya rabbi sukur derim.

ayiktiniz mi. o bicim 1 sey.

(bkz: yok ki)