normal sözlük'e eski kelimeleri kazandırma akımı

kendim tarafından başlattığım ilgi göreceğini pek sanmadığım akım ben başladım sizin de eski kelimeleri örnek vererek sözlüğe kazandırmanızı beklerim.


(bkz: muhayyel)
(bkz: saik)
(bkz: garabet)
(bkz: içtimai)
(bkz: zillet)
(bkz: aksüamel)
(bkz: müteessir)
(bkz: akıbet)
(bkz: yeis)
(bkz: ağyar)
(bkz: iltica)

ne kadar kelime o kadar zenginlik bu eskimiş tozlu raflardaki kelimeleri kullanmalıyız.

edit: sizden bir isteğim olacak daha önce böyle kelimeleri giren arkadaşlar bana söylerlerse sevinirim buraya ekleyeyim toplu sözlük gibi olsun burası.

(bkz: bilmukabele)
(bkz: binaenaleyh) tanıdık geldi birden

(bkz: imtihan)

(bkz: lalettayin)

yeni kelimeleri kullanmayı tercih ediyorum, daha doğrusu herkesin anlayacağı kelimeleri. anlamını bilmediğim kelimeleri kullanmayı tercih etmiyorum bu yüzdem katılmadığım akım

(bkz: dil devrimine ihanet).

(bkz: talebe)
(bkz: velhasıl)
(bkz: hissikablelvuku)

katılmayı çok istediğim maamafih katılamadığım akım*

eski derken, kimsenin bilmediği anlamadığı osmanlıca farsça kelimeler değil, öz türkçe kelimeler olarak düzeltilmesi gerektiğini düşündüğüm başlık ve tanım.

edit; tanımda verilen örneklerin hangisi türkçe, merak uyandıran durum.
ılk ikisine baktım, biri osmanlıca, diğeri arapça.
bunun kimseye bir faydası olmaz.

desteklemediğim akımdır, zaten yeni nesil bu kelimeleri kullanmıyor ve çoğunluğu da bilmiyor. modern kelimeler her zaman daha iyidir.

salhurde. kazandırılmışı var. çok yaşlı demek ayrıca . anlamı ile de buna uygun

saçma bulduğum akımdır.

dil yaşayan bir şey arkadaşlar, biz yetmiş, seksen sene öncesinin dilini anlayamıyoruz, onlar da kendilerinden öncekileri anlamıyordu. dil kültürle doğrudan bağlantılı olduğu için bu konuda eskiye dönmek yerine çağa ayak uydurmayı denemeliyiz. o yüzden hatta yabancı dil öğrenirken kuralların tamamını bilip konuşamıyor olmamız. çünkü dil yaşıyor, sen hello, my friend'i öğreniyorsun, adam sana "sup" diyor "sup". sen burada salhurde diyorsun adam sana moruk diyor yani. bence çağa ayak uydurmak her zaman eskide yaşamaktan iyidir.

ilginç. sözlükteki herkes yazar, herkes şair. hatta kitapları var, sözlük reklam almıyor falan ancak türk edebiyatındaki birçok yazını: roman, öykü, şiir... aklınıza ne geliyorsa çok daha iyi anlamanızı sağlayacak kelime örnekleri vermiş başlığı açan sayın yazar ama burun bükülmüş. bahsettiğim yazınlar bir asır öncesinin yazınları dahi değil, bu bir asırdan öncesinden bahsetmiyorum bile çünkü bugünkü cringelerle, weirdchamplerle, inovasyonlarla* falan bir fikre haiz olunmaz, edebiyat idrak edilmez, şiir hissedilmez. ama bence de tü kaka çünkü türklük bizim için bir isim sadece, övünüp övünüp şey ettiğimiz*. övün övün, hiçbir halttan haberin yok.

ben de bildiklerimden katkı sağlamaya çalışayım:

muhallat - karışık, karmaşık
ab - su
izmihlal - yok oluş*
âfâk - ufuk, ufuklar
huda - ilah, tanrı
cüda - sürgün
ceriha veya curh - yara
istihlak - tüketim
ihcam - vazgeçme
sema - gökyüzü
muannid - inatçı
muntazır - bekleyen
mütrefih - refah içinde olan
hub - sevgi
ahbab - sevilen kimseler
*

başlığı açan yazarımıza teşekkür ediyorum.

gerekli görmediğim akımdır.
eski kelimeler, ondan daha önceki kelimeler, ondan daha daha önceki eski kelimeler derken taş devrine sözsüz iletişim dönemine kadar gidecek süreçtir..

nekes.
lâakal.
ekseriyet.

(bkz: tinsel)

(bkz: tevellüt) : doğum demektir.

mahdum.

mamafih-bununla birlikte