normal sözlük'ten kopamamak

bir kaç zamandır, buradan ayrılıp farklı konularla uğraşacağım diyorum. dediğim gibi de yapıyorum ilgilendiğim konular bitince de boşta kalıyorum. film izliyorum olmuyor, müzik dinliyorum olmuyor, sosyal ağlarda arkadaşlarla takılıyorum olmuyor, oyun vs. konularla ilgileniyorum olmuyor. uzun lafın kısası burası olmadan olmuyor. burası cidden farklı, ya ortamın samimiyeti ya da cidden buraya ve birbirimize alıştık. bana göre her ikisi de. gidişim kısa sürdü çünkü burayı ve sizleri seviyorum, çok uzak duramadım. farkında olmadan bir bağ kurmuşum. tekrar aranızda olduğum için mutluyum. *

sevgili daddy de gelmiş, hoş gelmiş. daddy bir daha gitme be, buraları sensiz bırakma. *

bir yerde ne kadar çok oturursan oradan ayrılması o kadar zor olur.

1 hafta önce gelen yazarın kopmasıyla, 3 yıldır orada yaşayanın kopması aynı şey değildir, aynı derecede zor değildir.

arada gitmek gerekir ama sonra yine gelirsin, çünkü seven insan, dönerse ıslık çalar, ıslık çalmak için dönülür bazen...

olmayan ihtimal.

canım isterse öyle de bir koparım ki şaşar kalırsınız.

henüz öyle bir şey yok.

kopan da kopamayan da kendine; kendini fasülye gibi nimetten sanmak ve “bak kızdırmayın beni giderim ha kalırsınız öylece, ayağınızı denk alın ona göre!” kafası da ayrı cins bir tuhaflık. sözlükte ve sözlük için yaşanmıyor, insan neleri bırakmıyor ki buralardan uzak kalamasın. istediğiniz gibi takılın, mümkünse soğuk tüketin. farklı farklı insanlarla dolu burası, atomlar aynı olsa da.

gidiyorsaniz gidiniz kaliyorsaniz kalınız ve bunu sessiz yapınız. bize ne abi sizden siz kimsiniz diyesim geliyor tam bi yükseliyorum sonea gitmeyin lan biz cok özlüyoruz diyesim geliyor.(bkz: swh)

arada bi çıkın da hava falan alın iyi gelir.

ben sende tutuklu kaldım.
kendi hayatımdan çaldım.
yedi cihan dolandın.
mana mısın demiyor.