yurt dışına taşınıp türkiye gündeminden kopamamak

bir nevi bedeni taşıyıp kafanın türkiye'de kalması durumudur.

gelişmeleri eskisinden fazla takip etmeye başlar, eskisinden fazla dertlenir, her gün dışarıda resmen üzerine üzerine attıkları medeniyet yüzünden komplekse girer kendi doğup büyüdüğün ülkeyle bulunduğun ortamı kıyaslama hatasına düşersin.

mutlu olmaya, dertleri arkanda bırakmaya gitmişsindir ama ülkenin sürekli yeni toksik gündem varyantı geliştiren baş edilmez virüsü bedenine girmiştir ve seninle birlikte gittiğin yerdedir. uzaktan kumanda mutsuz edildiğini düşünür, kurtulamazsın.

türkiye'de kalan arkadaşların senin kendini kurtardığına ve çok huzurlu olduğuna inanır ama o huzura ermenin epey zaman alacağını her geçen gün daha fazla hissedersin.

anlarsın ki rahat insan her yerde rahat, düşünen insan her yerde mutsuzdur. ne var ki yıllar geçince bu düşüncenin de kendi mutsuz karakterine güzelleme olduğunu ve mutluluğun bir hayata bakış biçimi olduğunu kabul edersin.

neyse buraya kadar okuduysanız ne dediğim anlaşılmıştır, kişisel gelişim geyiğine bağlamadan bitireyim...

diğer ülkelerin gündeminin pek aksiyon dolu olmamasından kaynaklı bir sorundur. her gün yeni bir olaya uyanmamızın verdiği alışkanlıktan kaynaklı olarak başka ülkenin gündemi sarmıyor.
gündemimiz film tadında, korku, drama ve birazda bilimkurgu .............

kop..........
hatta gittiğin memleketin lisanını yeterince konuşabiliyorsan, yakının da pek türk olmasın,
hafta sonları belki çay kahve içmek için bir kaç saatlik mesafeden yakın olmasınlar
burayı da internetten güvendiğin bir kaç siteden takip et, gerisini salla gitsin
zaten çoğu dolma haber, kafanı boş işlerle doldurmasınlar............
tecrübe konuşuyor.

amerika'da kopulur.
hatta amerikalılar amerikadan bile kopuk yaşarlar çok sansasyonel bir olay olmadıktan sonra. biraz daha eyalet bazlı bakarlar çünkü. ve bu sebeple dünyadan bir haberlerdir, bu doğru.
ve aslında bu yüzden dünyadaki manipülasyona en yatkın halktır. yani cnn fox şu bu bir hafta yayın yapsın faraza ingilizlere dair, bir kaç hafta sonra herkes ingiltere düşmanı olup çıkar, emin olun buna.

ben dışarıda yaşarken kazandığım en güzel şeylerden birisi, türkiye'yi sanki bir yunanistan veya almanya'yı dışarıdan bir gözle görebilme kabiliyeti kazanmam oldu. insan çok daha geniş bir gözle bakabiliyor olaylara.

kopamayan adam, gidin bakın gittiği yere adapte de olamamış insandır. evde türkçe kanal seyrediyordur vs.