normal sözlük yazarlarının aşırı kendini beğenmiş olması

katıldığım önerme.

hatta bunlardan bir de benim. ve herkese beyle bakıyorum;
nasıl ama? güzel kedi dimi? yok yok, bu da dandik dundik.

iyiki de beğeniyorlar. şiirleri okumakta dinlemekte çok zevkli, hele o çizimler bayılıyorum denk geldikçe inceliyorum. günlük hayattan beğendikleri fotoğrafları atanlara da hayranım. her gün aynı manzaraya bakıyorken buraya girince gözüm gönlüm açılıyor. sözlüğün özgüvenini yükselten hareketler. özeniyorum bu yazarlara.

az bile beğeniyorum kendimi valla. çok ciddi yeteneklerim var, hepsini sunamıyorum bile.

reelde bi halt olamayanlar sanalda böyle işte. muhtemelen reelde bir baltaya sap değil sıradan biri ve ailesinin yanında yaşıyor ama sanalda bi havalar bi havalar lan. ilginç. ukala insanlardan oldum olası nefret etmişimdir, hele ki hayattaki tek başarısı normal sözlük’te yazarlık yapmak olanların ego basmasından daha çok nefret etmişimdir.

sünepesiniz halbuki lakin sanalda kendi kendinizi altın gibi değerli yapıyorsunuz. *

haspam olanların işi.
odasından dünyayı kurtaran arada odanı havalandır, ciğerlerine temiz hava girsin.

bende asla olmayan şey.
ama o düşünemeyen, at gözlüğünün farkında olmayanlar var ya, işte onları bir kaşık suda boğasım geliyor.

bir iddia.

bu iddiayla genelde çok sık muhatap oluyorum ve bunu iddia edenler benimle hiç selamı sabahı olmayanlar oluyor. azıcık sohbet eden hiç öyle biri olmadığımı bilir. dışarıdan ya da yazdıklarımızdan dolayı böyle görünüyor olabiliriz ama bence hiç kimse için böyle peşin hükümlü olmamak gerekir.

sadece sözlükte değil normalde de böyle sanılıyorum ama değilim. mesela annem, tanımadığı insanlarla bir anda büyük bir güler yüzle sohbete dalabilir ama ben öyle biri değilim. huy işte... öyle olmayınca da havalı, ukala, suratsız sanıyor herkes. tanıyanlarsa tam tersini söyleyecektir.

yani özetle, dışarıdan gördüğünüzü çoğunluğun tecrübe ettikleriyle de teyit etmeden iddia etmemelisiniz diye düşünüyorum.

aşırı beğeniyorum kendimi aşırı aşırı tanımlar girip aşırı aşırı beğeniler alıyorum.

hepsi değil. en azından, ben kibirli değilim.

hayatsızların yapacağı bir şey.

şimdi ne iddia edersem edeyim, mahlasımı “bilemedim ki birden” yerine; “bilemedim kibirden” diye okuyanlar var oldukça aksini sizlere ispat edemem. ama değilim

aşırı öyle, aşırı böyle gelen yazarlar icin bir seçenek sunulmuş mis gibi engelle diye. kimseyi dogru anlamakla ugrasmak zorunda kalmıyoruz, bazen insan yanılmak hakkını kullanmak istiyor. bu hak sözlükteyken zararsız cünkü.

genelleme için uygun bir başlık olmadığını düşünmekteyim. birkaç haftadır bu platforma üyeyim fakat şimdiye kadar konuştuğum, yardımlaştığım hiçbir yazar öyle çıkmadı.

görünüş sadece bir aldatmadır.

ekşi sözlük yazarlarıyla tanışmamış kişi beyanı diyecektim ama o da ayrı konu.

yok öyle bir şey suserler. eşeğe altın semer de vursan eşek yine eşektir. vesselam yazar olmuş yok orada yazmış yok burada yazıyor teranesine hiç girmeyin.

dişi ya da erkek hacı abi yazar fark etmeksizin mevzu klavyeye dokunan parmakların beyinden aldığı sinyallerdir. o sinyaller mütevazi bir yerden çıkmıyorsa değil sözlük bana ölümsüzlüğü de yazsa kibirinde boğulsundur.

vesselam normali, ekşisi falan yok o işin.

ben öyleyim.
kendimi çok beğeniyom ya uf.

ben onu bunu bilmem insan önce kendini beğenecek.

bu asla kanıtlanmayacak bir iddia. ben kendimi beğenirim abartmadan, diğerlerini bilmem.

saksı değilim ben.

sadece ben beğensem iyi. etrafımdakiler de hasta bana.

ben kendini beğenecek adam mıyım lan anca sizin gibi tipler kendini beğenir.

çok beğendiğim doğrudur. görseniz, tanısanız siz de beğenirsiniz.

çok bir olayı yok bu algoritmanın.

kadınsan meme salla, erkeksen üç beş kitap okuyup aforizma paylaştıktan sonra, derin düşünüyor gibi yapınca illa karşılığını buluyor.

kafa yormamak lazım. herkes kendince yolunda.